błonkowaty

Polish

Etymology

From błonka +‎ -owaty. First attested in 1745.

Pronunciation

• IPA^(key): /bwɔŋ.kɔˈva.tɨ/
• Rhymes: -atɨ
• Syllabification: błon‧ko‧wa‧ty

Adjective

błonkowaty (not comparable, no derived adverb)

1. membranous, membranelike

   Synonym: błoniasty

   błonkowate skrzydła ― membranous wings

Declension

Declension of błonkowaty (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	błonkowaty		błonkowata	błonkowate	błonkowaci	błonkowate
genitive	błonkowatego		błonkowatej	błonkowatego	błonkowatych
dative	błonkowatemu		błonkowatej	błonkowatemu	błonkowatym
accusative	błonkowatego	błonkowaty	błonkowatą	błonkowate	błonkowatych	błonkowate
instrumental	błonkowatym		błonkowatą	błonkowatym	błonkowatymi
locative	błonkowatym		błonkowatej	błonkowatym	błonkowatych

Related terms

adjectives

• błoniasty
• błonicowy
• błoniczy
• błonkoskrzydły
• błonkotwórczy
• błonkowy
• błonnikowy
• błonotwórczy
• błonowy

 

nouns

• błona
• błoneczka
• błonica
• błonie
• błonka
• błonkoskrzydłe
• błonkówka
• błonkówki
• błonnik

 

Further reading

• błonkowaty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• błonkowaty in Polish dictionaries at PWN