aranżer

Polish

Etymology

Borrowed from French arrangeur. By surface analysis, aranżować +‎ -er.

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈran.ʐɛr/
• Rhymes: -anʐɛr
• Syllabification: a‧ran‧żer

Noun

aranżer m pers (female equivalent aranżerka)

1. arranger (a person who arranges music, a meeting, or a room)

Declension

Declension of aranżer

	singular	plural
nominative	aranżer	aranżerzy/aranżerowie
genitive	aranżera	aranżerów
dative	aranżerowi	aranżerom
accusative	aranżera	aranżerów
instrumental	aranżerem	aranżerami
locative	aranżerze	aranżerach
vocative	aranżerze	aranżerzy/aranżerowie

Derived terms

noun

• aranżerstwo

 

Related terms

adjective

• aranżacyjny

 

adverb

• aranżacyjnie

 

nouns

• aranż
• aranżacja

 

verbs

• aranżować
• zaaranżować

 

Further reading

• aranżer in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• aranżer in Polish dictionaries at PWN