altaarknaap

Dutch

Etymology

Compound of altaar (“altar”) +‎ knaap (“knave, assistant”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑl.taːrˌknaːp/
• Hyphenation: al‧taar‧knaap

Noun

altaarknaap m (plural altaarknapen)

1. (Roman Catholicism, rare) altar boy, male acolyte.

Hypernyms

• misdienaar