alkáim

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

alka +‎ -im (possessive suffix)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈɒlkaːjim]
  • Hyphenation: al‧ká‧im

Noun

[edit]

alkáim

  1. first-person singular multiple-possession possessive of alka

Declension

[edit]
Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative alkáim
accusative alkáimat
dative alkáimnak
instrumental alkáimmal
causal-final alkáimért
translative alkáimmá
terminative alkáimig
essive-formal alkáimként
essive-modal alkáimul
inessive alkáimban
superessive alkáimon
adessive alkáimnál
illative alkáimba
sublative alkáimra
allative alkáimhoz
elative alkáimból
delative alkáimról
ablative alkáimtól
non-attributive
possessive - singular
alkáimé
non-attributive
possessive - plural
alkáiméi