akcydentalny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Late Latin accidēntālis + -ny.[1] First attested in 1664.[2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ak.t͡sɨ.dɛnˈtal.nɨ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alnɨ
  • Syllabification: ak‧cy‧den‧tal‧ny

Adjective

[edit]

akcydentalny (not comparable, derived adverb akcydentalnie)

  1. (literary) accidental, circumstantial, incidental [from 18th c.][2]
    Synonyms: przypadkowy, przygodny, okolicznościowy
  2. (Middle Polish, of income) additional [17th c.][2]

Declension

[edit]
Declension of akcydentalny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative akcydentalny akcydentalna akcydentalne akcydentalni akcydentalne
genitive akcydentalnego akcydentalnej akcydentalnego akcydentalnych
dative akcydentalnemu akcydentalnej akcydentalnemu akcydentalnym
accusative akcydentalnego akcydentalny akcydentalną akcydentalne akcydentalnych akcydentalne
instrumental akcydentalnym akcydentalną akcydentalnym akcydentalnymi
locative akcydentalnym akcydentalnej akcydentalnym akcydentalnych
[edit]
adjective
nouns

References

[edit]
  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “akcydentalny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 Teresa Sokołowska (14.10.2010) “AKCYDENTALNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

Further reading

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=akcydentalny&oldid=78085565"