adwersatywny

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin adversativus + -ny. First attested in 1868.

Pronunciation

• IPA^(key): /ad.vɛr.saˈtɨv.nɨ/
• Rhymes: -ɨvnɨ
• Syllabification: ad‧wer‧sa‧tyw‧ny

Adjective

adwersatywny (not comparable, no derived adverb)

1. (linguistics) adversative (expressing opposition or difference)
2. (linguistics) adversative (expressing adverse effect)

Declension

Declension of adwersatywny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	adwersatywny		adwersatywna	adwersatywne	adwersatywni	adwersatywne
genitive	adwersatywnego		adwersatywnej	adwersatywnego	adwersatywnych
dative	adwersatywnemu		adwersatywnej	adwersatywnemu	adwersatywnym
accusative	adwersatywnego	adwersatywny	adwersatywną	adwersatywne	adwersatywnych	adwersatywne
instrumental	adwersatywnym		adwersatywną	adwersatywnym	adwersatywnymi
locative	adwersatywnym		adwersatywnej	adwersatywnym	adwersatywnych

Related terms

adjective

• (obsolete) adwersarski

 

nouns

• (obsolete) adwersant
• (obsolete) adwersariusz
• adwersarka
• adwersarz
• (obsolete) adwersja

 

Further reading

• adwersatywny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego