aanwezig

Dutch

Etymology

From aan +‎ wezen +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌaːnˈʋeː.zəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧we‧zig
• Rhymes: -eːzəx

Adjective

aanwezig (not comparable)

1. present (as in not absent)

Inflection

Declension of aanwezig
uninflected	aanwezig
inflected	aanwezige
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		aanwezig
indefinite	m./f. sing.	aanwezige
	n. sing.	aanwezig
	plural	aanwezige
definite		aanwezige
partitive		aanwezigs

Antonyms

• afwezig

Derived terms

• aanwezigheid
• aanwezige