ἐσπλέω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /es.plé.ɔː/ → /esˈple.o/ → /esˈple.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /es.plé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /esˈple.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /esˈple.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /esˈple.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /esˈple.o/

Verb

ἐσπλέω • (espléō)

1. Old Attic and Ionic form of εἰσπλέω (eispléō)

Conjugation

   Present: ἐσπλέω, ἐσπλέομαι (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσπλέω	ἐσπλεῖς	ἐσπλεῖ	ἐσπλεῖτον	ἐσπλεῖτον	ἐσπλέομεν	ἐσπλεῖτε	ἐσπλέουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐσπλέω	ἐσπλέῃς	ἐσπλέῃ	ἐσπλέητον	ἐσπλέητον	ἐσπλέωμεν	ἐσπλέητε	ἐσπλέωσῐ(ν)
	optative	ἐσπλέοιμῐ	ἐσπλέοις	ἐσπλέοι	ἐσπλέοιτον	ἐσπλεοίτην	ἐσπλέοιμεν	ἐσπλέοιτε	ἐσπλέοιεν
	imperative		ἔσπλει	ἐσπλείτω	ἐσπλεῖτον	ἐσπλείτων		ἐσπλεῖτε	ἐσπλεόντων
middle/ passive	indicative	ἐσπλέομαι	ἐσπλέῃ, πἐσλεῖ	ἐσπλεῖται	ἐσπλεῖσθον	ἐσπλεῖσθον	ἐσπλεόμεθᾰ	ἐσπλεῖσθε	ἐσπλέονται
	subjunctive	ἐσπλέωμαι	ἐσπλέῃ	ἐσπλέηται	ἐσπλέησθον	ἐσπλέησθον	ἐσπλεώμεθᾰ	ἐσπλέησθε	ἐσπλέωνται
	optative	ἐσπλεοίμην	ἐσπλέοιο	ἐσπλέοιτο	ἐσπλέοισθον	ἐσπλεοίσθην	ἐσπλεοίμεθᾰ	ἐσπλέοισθε	ἐσπλέοιντο
	imperative		ἐσπλέου	ἐσπλείσθω	ἐσπλεῖσθον	ἐσπλείσθων		ἐσπλεῖσθε	ἐσπλεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐσπλεῖν				ἐσπλεῖσθαι
participle	m	ἐσπλέων				ἐσπλεόμενος
	f	ἐσπλέουσᾰ				ἐσπλεομένη
	n	ἐσπλέον				ἐσπλεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐσέπλεον, ἐσεπλεόμην (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσέπλεον	ἐσέπλεις	ἐσέπλει	ἐσεπλεῖτον	ἐσεπλείτην	ἐσεπλέομεν	ἐσεπλεῖτε	ἐσέπλεον
middle/ passive	indicative	ἐσεπλεόμην	ἐσεπλέου	ἐσεπλεῖτο	ἐσεπλεῖσθον	ἐσεπλείσθην	ἐσεπλεόμεθᾰ	ἐσεπλεῖσθε	ἐσεπλέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐσπλεύσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐσπλεύσομαι	ἐσπλεύσῃ, ἐσπλεύσει	ἐσπλεύσεται	ἐσπλεύσεσθον	ἐσπλεύσεσθον	ἐσπλευσόμεθᾰ	ἐσπλεύσεσθε	ἐσπλεύσονται
	optative	ἐσπλευσοίμην	ἐσπλεύσοιο	ἐσπλεύσοιτο	ἐσπλεύσοισθον	ἐσπλευσοίσθην	ἐσπλευσοίμεθᾰ	ἐσπλεύσοισθε	ἐσπλεύσοιντο
					middle
infinitive					ἐσπλεύσεσθαι
participle	m				ἐσπλευσόμενος
	f				ἐσπλευσομένη
	n				ἐσπλευσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐσέπλευσᾰ, ἐσεπλεύσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσέπλευσᾰ	ἐσέπλευσᾰς	ἐσέπλευσε(ν)	ἐσεπλεύσᾰτον	ἐσεπλευσᾰ́την	ἐσεπλεύσᾰμεν	ἐσεπλεύσᾰτε	ἐσέπλευσᾰν
	subjunctive	ἐσπλεύσω	ἐσπλεύσῃς	ἐσπλεύσῃ	ἐσπλεύσητον	ἐσπλεύσητον	ἐσπλεύσωμεν	ἐσπλεύσητε	ἐσπλεύσωσῐ(ν)
	optative	ἐσπλεύσαιμῐ	ἐσπλεύσειᾰς, ἐσπλεύσαις	ἐσπλεύσειε(ν), ἐσπλεύσαι	ἐσπλεύσαιτον	ἐσπλευσαίτην	ἐσπλεύσαιμεν	ἐσπλεύσαιτε	ἐσπλεύσειᾰν, ἐσπλεύσαιεν
	imperative		ἔσπλευσον	ἐσπλευσᾰ́τω	ἐσπλεύσᾰτον	ἐσπλευσᾰ́των		ἐσπλεύσᾰτε	ἐσπλευσᾰ́ντων
passive	indicative	ἐσεπλεύσθην	ἐσεπλεύσθης	ἐσεπλεύσθη	ἐσεπλεύσθητον	ἐσεπλευσθήτην	ἐσεπλεύσθημεν	ἐσεπλεύσθητε	ἐσεπλεύσθησᾰν
	subjunctive	ἐσπλευσθῶ	ἐσπλευσθῇς	ἐσπλευσθῇ	ἐσπλευσθῆτον	ἐσπλευσθῆτον	ἐσπλευσθῶμεν	ἐσπλευσθῆτε	ἐσπλευσθῶσῐ(ν)
	optative	ἐσπλευσθείην	ἐσπλευσθείης	ἐσπλευσθείη	ἐσπλευσθεῖτον, ἐσπλευσθείητον	ἐσπλευσθείτην, ἐσπλευσθειήτην	ἐσπλευσθεῖμεν, ἐσπλευσθείημεν	ἐσπλευσθεῖτε, ἐσπλευσθείητε	ἐσπλευσθεῖεν, ἐσπλευσθείησᾰν
	imperative		ἐσπλεύσθητῐ	ἐσπλευσθήτω	ἐσπλεύσθητον	ἐσπλευσθήτων		ἐσπλεύσθητε	ἐσπλευσθέντων
		active					passive
infinitive		ἐσπλεῦσαι					ἐσπλευσθῆναι
participle	m	ἐσπλεύσᾱς					ἐσπλευσθείς
	f	ἐσπλεύσᾱσᾰ					ἐσπλευσθεῖσᾰ
	n	ἐσπλεῦσᾰν					ἐσπλευσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐσπέπλευκᾰ, ἐσπέπλευσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσπέπλευκᾰ	ἐσπέπλευκᾰς	ἐσπέπλευκε(ν)	ἐσπεπλεύκᾰτον	ἐσπεπλεύκᾰτον	ἐσπεπλεύκᾰμεν	ἐσπεπλεύκᾰτε	ἐσπεπλεύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐσπεπλεύκω	ἐσπεπλεύκῃς	ἐσπεπλεύκῃ	ἐσπεπλεύκητον	ἐσπεπλεύκητον	ἐσπεπλεύκωμεν	ἐσπεπλεύκητε	ἐσπεπλεύκωσῐ(ν)
	optative	ἐσπεπλεύκοιμῐ, ἐσπεπλευκοίην	ἐσπεπλεύκοις, ἐσπεπλευκοίης	ἐσπεπλεύκοι, ἐσπεπλευκοίη	ἐσπεπλεύκοιτον	ἐσπεπλευκοίτην	ἐσπεπλεύκοιμεν	ἐσπεπλεύκοιτε	ἐσπεπλεύκοιεν
	imperative		ἐσπέπλευκε	ἐσπεπλευκέτω	ἐσπεπλεύκετον	ἐσπεπλευκέτων		ἐσπεπλεύκετε	ἐσπεπλευκόντων
middle/ passive	indicative	ἐσπέπλευσμαι	ἐσπέπλευσαι	ἐσπέπλευσται	ἐσπέπλευσθον	ἐσπέπλευσθον	ἐσπεπλεύσμεθᾰ	ἐσπέπλευσθε	ἐσπεπλεύσᾰται
	subjunctive	ἐσπεπλευσμένος ὦ	ἐσπεπλευσμένος ᾖς	ἐσπεπλευσμένος ᾖ	ἐσπεπλευσμένω ἦτον	ἐσπεπλευσμένω ἦτον	ἐσπεπλευσμένοι ὦμεν	ἐσπεπλευσμένοι ἦτε	ἐσπεπλευσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐσπεπλευσμένος εἴην	ἐσπεπλευσμένος εἴης	ἐσπεπλευσμένος εἴη	ἐσπεπλευσμένω εἴητον/εἶτον	ἐσπεπλευσμένω εἰήτην/εἴτην	ἐσπεπλευσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐσπεπλευσμένοι εἴητε/εἶτε	ἐσπεπλευσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐσπέπλευσο	ἐσπεπλεύσθω	ἐσπέπλευσθον	ἐσπεπλεύσθων		ἐσπέπλευσθε	ἐσπεπλεύσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐσπεπλευκέναι				ἐσπεπλεῦσθαι
participle	m	ἐσπεπλευκώς				ἐσπεπλευσμένος
	f	ἐσπεπλευκυῖᾰ				ἐσπεπλευσμένη
	n	ἐσπεπλευκός				ἐσπεπλευσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.