ἀφαιρετική
Jump to navigation
Jump to search
See also: αφαιρετική
Ancient Greek
[edit]Adjective
[edit]ἀφαιρετική • (aphairetikḗ)
- nominative feminine singular of ἀφαιρετικός (aphairetikós)
- vocative feminine singular of ἀφαιρετικός (aphairetikós)
Noun
[edit]ἀφαιρετική • (aphairetikḗ) f (genitive ἀφαιρετικῆς); first declension
Declension
[edit]Case / # | Singular | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ᾰ̓φαιρετῐκή hē aphairetikḗ | ||||||||||||
Genitive | τῆς ᾰ̓φαιρετῐκῆς tês aphairetikês | ||||||||||||
Dative | τῇ ᾰ̓φαιρετῐκῇ têi aphairetikêi | ||||||||||||
Accusative | τὴν ᾰ̓φαιρετῐκήν tḕn aphairetikḗn | ||||||||||||
Vocative | ᾰ̓φαιρετῐκή aphairetikḗ | ||||||||||||
Notes: |
|
Synonyms
[edit]- ἀπενεκτική (apenektikḗ) f
Hypernyms
[edit]- πτῶσις (ptôsis) f