ἀγαθοποιεόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.e.ó.me.nos/ → /a.ɣa.θo.py.eˈo.me.nos/ → /a.ɣa.θo.pi.eˈo.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.e.ó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.py.eˈo.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.py.eˈo.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.py.eˈo.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pi.eˈo.me.nos/

Participle

ἀγᾰθοποιεόμενος • (agathopoieómenos) m (feminine ἀγᾰθοποιεομένη, neuter ἀγᾰθοποιεόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of ἀγαθοποιέω (agathopoiéō)

Inflection

First and second declension of ἀγᾰθοποιεόμενος; ἀγᾰθοποιεομένη; ἀγᾰθοποιεόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀγᾰθοποιεόμενος agathopoieómenos	ἀγᾰθοποιεομένη agathopoieoménē	ἀγᾰθοποιεόμενον agathopoieómenon		ἀγᾰθοποιεομένω agathopoieoménō	ἀγᾰθοποιεομένᾱ agathopoieoménā	ἀγᾰθοποιεομένω agathopoieoménō		ἀγᾰθοποιεόμενοι agathopoieómenoi	ἀγᾰθοποιεόμεναι agathopoieómenai	ἀγᾰθοποιεόμενᾰ agathopoieómena
Genitive		ἀγᾰθοποιεομένου agathopoieoménou	ἀγᾰθοποιεομένης agathopoieoménēs	ἀγᾰθοποιεομένου agathopoieoménou		ἀγᾰθοποιεομένοιν agathopoieoménoin	ἀγᾰθοποιεομέναιν agathopoieoménain	ἀγᾰθοποιεομένοιν agathopoieoménoin		ἀγᾰθοποιεομένων agathopoieoménōn	ἀγᾰθοποιεομένων agathopoieoménōn	ἀγᾰθοποιεομένων agathopoieoménōn
Dative		ἀγᾰθοποιεομένῳ agathopoieoménōi	ἀγᾰθοποιεομένῃ agathopoieoménēi	ἀγᾰθοποιεομένῳ agathopoieoménōi		ἀγᾰθοποιεομένοιν agathopoieoménoin	ἀγᾰθοποιεομέναιν agathopoieoménain	ἀγᾰθοποιεομένοιν agathopoieoménoin		ἀγᾰθοποιεομένοις agathopoieoménois	ἀγᾰθοποιεομέναις agathopoieoménais	ἀγᾰθοποιεομένοις agathopoieoménois
Accusative		ἀγᾰθοποιεόμενον agathopoieómenon	ἀγᾰθοποιεομένην agathopoieoménēn	ἀγᾰθοποιεόμενον agathopoieómenon		ἀγᾰθοποιεομένω agathopoieoménō	ἀγᾰθοποιεομένᾱ agathopoieoménā	ἀγᾰθοποιεομένω agathopoieoménō		ἀγᾰθοποιεομένους agathopoieoménous	ἀγᾰθοποιεομένᾱς agathopoieoménās	ἀγᾰθοποιεόμενᾰ agathopoieómena
Vocative		ἀγᾰθοποιεόμενε agathopoieómene	ἀγᾰθοποιεομένη agathopoieoménē	ἀγᾰθοποιεόμενον agathopoieómenon		ἀγᾰθοποιεομένω agathopoieoménō	ἀγᾰθοποιεομένᾱ agathopoieoménā	ἀγᾰθοποιεομένω agathopoieoménō		ἀγᾰθοποιεόμενοι agathopoieómenoi	ἀγᾰθοποιεόμεναι agathopoieómenai	ἀγᾰθοποιεόμενᾰ agathopoieómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀγᾰθοποιεομένως agathopoieoménōs				ἀγᾰθοποιεομενώτερος agathopoieomenṓteros				ἀγᾰθοποιεομενώτᾰτος agathopoieomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.