ลูกพี่ลูกน้อง

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Thai

[edit]

Etymology

[edit]

From ลูก (lûuk) +‎ พี่ (pîi) +‎ ลูก (lûuk) +‎ น้อง (nɔ́ɔng).

Pronunciation

[edit]
Orthographicลูกพี่ลูกน้อง
l ū k b ī ˋ l ū k n ˆ ɒ ŋ
Phonemic
ลูก-พี่-ลูก-น้อง
l ū k – b ī ˋ – l ū k – n ˆ ɒ ŋ
RomanizationPaiboonlûuk-pîi-lûuk-nɔ́ɔng
Royal Instituteluk-phi-luk-nong
(standard) IPA(key)/luːk̚˥˩.pʰiː˥˩.luːk̚˥˩.nɔːŋ˦˥/(R)

Noun

[edit]

ลูกพี่ลูกน้อง (lûuk-pîi-lûuk-nɔ́ɔng)

  1. cousin; cousins in general.