ประทุษวาจา

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Thai

[edit]

Etymology

[edit]

From ประทุษ (to harm; to injure) +‎ วาจา (waa-jaa, speech), literally injuring speech; injurious speech; coined by Royal Institute of Thailand in 2014.[1]

Pronunciation

[edit]
Orthographicประทุษวาจา
p r a d u ʂ w ā t͡ɕ ā
Phonemic
ปฺระ-ทุด-สะ-วา-จา
p ̥ r a – d u ɗ – s a – w ā – t͡ɕ ā
RomanizationPaiboonbprà-tút-sà-waa-jaa
Royal Institutepra-thut-sa-wa-cha
(standard) IPA(key)/pra˨˩.tʰut̚˦˥.sa˨˩.waː˧.t͡ɕaː˧/(R)

Noun

[edit]

ประทุษวาจา (bprà-tút-sà-waa-jaa)

  1. hate speech.

References

[edit]
  1. ^ รามสูต, พิรงรอง (2015 February 11) “ประทุษวาจา (hate speech) เบื้องต้น สำหรับสังคมไทย”, in ศูนย์ข้อมูล & ข่าวสืบสวนเพื่อสิทธิพลเมือง[1] (in Thai), Bangkok: ศูนย์ข้อมูล & ข่าวสืบสวนเพื่อสิทธิพลเมือง, retrieved 2019-03-15