இரட்டு

Tamil

Etymology

Derived from Proto-Dravidian *ir-.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɪɾɐʈːʊ/, [ɪɾɐʈːɯ]

Verb

இரட்டு • (iraṭṭu) (intransitive)

1. to double (as a consonant in sandhi or combination of words)
2. to sound alternatively (as the beating of a double drum or the bells on an elephant)
3. to sound

   Synonym: ஒலி (oli)

4. to wave (as a leaf), oscillate

   Synonym: அசை (acai)

5. (transitive) to wave alternatively on opposite sides (as fly-whisks in a procession)

   Synonym: வீசு (vīcu)

6. to cause; beat (as a drum)

   Synonym: கொட்டு (koṭṭu)

7. to pronounce, utter

   Synonym: உச்சரி (uccari)

8. to sprinkle (as water)

   Synonym: தெளி (teḷi)

Conjugation

Conjugation of இரட்டு (iraṭṭu)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	இரட்டுகிறேன் iraṭṭukiṟēṉ	இரட்டுகிறாய் iraṭṭukiṟāy	இரட்டுகிறான் iraṭṭukiṟāṉ	இரட்டுகிறாள் iraṭṭukiṟāḷ	இரட்டுகிறார் iraṭṭukiṟār	இரட்டுகிறது iraṭṭukiṟatu
past	இரட்ட்டேன் iraṭṭṭēṉ	இரட்ட்டாய் iraṭṭṭāy	இரட்ட்டான் iraṭṭṭāṉ	இரட்ட்டாள் iraṭṭṭāḷ	இரட்ட்டார் iraṭṭṭār	இரட்ட்டது iraṭṭṭatu
future	இரட்டுவேன் iraṭṭuvēṉ	இரட்டுவாய் iraṭṭuvāy	இரட்டுவான் iraṭṭuvāṉ	இரட்டுவாள் iraṭṭuvāḷ	இரட்டுவார் iraṭṭuvār	இரட்டும் iraṭṭum
future negative	இரட்டமாட்டேன் iraṭṭamāṭṭēṉ	இரட்டமாட்டாய் iraṭṭamāṭṭāy	இரட்டமாட்டான் iraṭṭamāṭṭāṉ	இரட்டமாட்டாள் iraṭṭamāṭṭāḷ	இரட்டமாட்டார் iraṭṭamāṭṭār	இரட்டாது iraṭṭātu
negative	இரட்டவில்லை iraṭṭavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	இரட்டுகிறோம் iraṭṭukiṟōm	இரட்டுகிறீர்கள் iraṭṭukiṟīrkaḷ	இரட்டுகிறார்கள் iraṭṭukiṟārkaḷ		இரட்டுகின்றன iraṭṭukiṉṟaṉa
past	இரட்ட்டோம் iraṭṭṭōm	இரட்ட்டீர்கள் iraṭṭṭīrkaḷ	இரட்ட்டார்கள் iraṭṭṭārkaḷ		இரட்ட்டன iraṭṭṭaṉa
future	இரட்டுவோம் iraṭṭuvōm	இரட்டுவீர்கள் iraṭṭuvīrkaḷ	இரட்டுவார்கள் iraṭṭuvārkaḷ		இரட்டுவன iraṭṭuvaṉa
future negative	இரட்டமாட்டோம் iraṭṭamāṭṭōm	இரட்டமாட்டீர்கள் iraṭṭamāṭṭīrkaḷ	இரட்டமாட்டார்கள் iraṭṭamāṭṭārkaḷ		இரட்டா iraṭṭā
negative	இரட்டவில்லை iraṭṭavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	இரட்டு iraṭṭu			இரட்டுங்கள் iraṭṭuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	இரட்டாதே iraṭṭātē			இரட்டாதீர்கள் iraṭṭātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of இரட்ட்டுவிடு (iraṭṭṭuviṭu)		past of இரட்ட்டுவிட்டிரு (iraṭṭṭuviṭṭiru)		future of இரட்ட்டுவிடு (iraṭṭṭuviṭu)
progressive	இரட்ட்டுக்கொண்டிரு iraṭṭṭukkoṇṭiru
effective	இரட்டப்படு iraṭṭappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	இரட்ட iraṭṭa			இரட்டாமல் இருக்க iraṭṭāmal irukka
potential	இரட்டலாம் iraṭṭalām			இரட்டாமல் இருக்கலாம் iraṭṭāmal irukkalām
cohortative	இரட்டட்டும் iraṭṭaṭṭum			இரட்டாமல் இருக்கட்டும் iraṭṭāmal irukkaṭṭum
casual conditional	இரட்டுவதால் iraṭṭuvatāl			இரட்டாத்தால் iraṭṭāttāl
conditional	இரட்ட்டால் iraṭṭṭāl			இரட்டாவிட்டால் iraṭṭāviṭṭāl
adverbial participle	இரட்ட்டு iraṭṭṭu			இரட்டாமல் iraṭṭāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	இரட்டுகிற iraṭṭukiṟa	இரட்ட்ட iraṭṭṭa	இரட்டும் iraṭṭum	இரட்டாத iraṭṭāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	இரட்டுகிறவன் iraṭṭukiṟavaṉ	இரட்டுகிறவள் iraṭṭukiṟavaḷ	இரட்டுகிறவர் iraṭṭukiṟavar	இரட்டுகிறது iraṭṭukiṟatu	இரட்டுகிறவர்கள் iraṭṭukiṟavarkaḷ	இரட்டுகிறவை iraṭṭukiṟavai
past	இரட்ட்டவன் iraṭṭṭavaṉ	இரட்ட்டவள் iraṭṭṭavaḷ	இரட்ட்டவர் iraṭṭṭavar	இரட்ட்டது iraṭṭṭatu	இரட்ட்டவர்கள் iraṭṭṭavarkaḷ	இரட்ட்டவை iraṭṭṭavai
future	இரட்டுபவன் iraṭṭupavaṉ	இரட்டுபவள் iraṭṭupavaḷ	இரட்டுபவர் iraṭṭupavar	இரட்டுவது iraṭṭuvatu	இரட்டுபவர்கள் iraṭṭupavarkaḷ	இரட்டுபவை iraṭṭupavai
negative	இரட்டாதவன் iraṭṭātavaṉ	இரட்டாதவள் iraṭṭātavaḷ	இரட்டாதவர் iraṭṭātavar	இரட்டாதது iraṭṭātatu	இரட்டாதவர்கள் iraṭṭātavarkaḷ	இரட்டாதவை iraṭṭātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	இரட்டுவது iraṭṭuvatu		இரட்டுதல் iraṭṭutal		இரட்டல் iraṭṭal

Noun

இரட்டு • (iraṭṭu)

1. doubleness
2. dungaree (as double-threated cloth); sackcloth
3. noise, vibrating sound

   Synonym: ஒலி (oli)

Declension

u-stem declension of இரட்டு (iraṭṭu)
	Singular	Plural
Nominative	இரட்டு iraṭṭu	இரட்டுகள் iraṭṭukaḷ
Vocative	இரட்டே iraṭṭē	இரட்டுகளே iraṭṭukaḷē
Accusative	இரட்டை iraṭṭai	இரட்டுகளை iraṭṭukaḷai
Dative	இரட்டுக்கு iraṭṭukku	இரட்டுகளுக்கு iraṭṭukaḷukku
Genitive	இரட்டுடைய iraṭṭuṭaiya	இரட்டுகளுடைய iraṭṭukaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	இரட்டு iraṭṭu	இரட்டுகள் iraṭṭukaḷ
Vocative	இரட்டே iraṭṭē	இரட்டுகளே iraṭṭukaḷē
Accusative	இரட்டை iraṭṭai	இரட்டுகளை iraṭṭukaḷai
Dative	இரட்டுக்கு iraṭṭukku	இரட்டுகளுக்கு iraṭṭukaḷukku
Benefactive	இரட்டுக்காக iraṭṭukkāka	இரட்டுகளுக்காக iraṭṭukaḷukkāka
Genitive 1	இரட்டுடைய iraṭṭuṭaiya	இரட்டுகளுடைய iraṭṭukaḷuṭaiya
Genitive 2	இரட்டின் iraṭṭiṉ	இரட்டுகளின் iraṭṭukaḷiṉ
Locative 1	இரட்டில் iraṭṭil	இரட்டுகளில் iraṭṭukaḷil
Locative 2	இரட்டிடம் iraṭṭiṭam	இரட்டுகளிடம் iraṭṭukaḷiṭam
Sociative 1	இரட்டோடு iraṭṭōṭu	இரட்டுகளோடு iraṭṭukaḷōṭu
Sociative 2	இரட்டுடன் iraṭṭuṭaṉ	இரட்டுகளுடன் iraṭṭukaḷuṭaṉ
Instrumental	இரட்டால் iraṭṭāl	இரட்டுகளால் iraṭṭukaḷāl
Ablative	இரட்டிலிருந்து iraṭṭiliruntu	இரட்டுகளிலிருந்து iraṭṭukaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936) “இரட்டு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press