दीन

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: दिन

Hindi

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /d̪iːn/, [d̪ĩːn]

Etymology 1

[edit]

Borrowed from Arabic دِين (dīn).

Noun

[edit]

दीन (dīnm (Urdu spelling دین)

  1. faith, religion
    Synonyms: धर्म (dharm), मज़हब (mazhab)
Declension
[edit]

Etymology 2

[edit]

Borrowed from Sanskrit दीन (dīna).

Adjective

[edit]

दीन (dīn) (indeclinable, Urdu spelling دین)

  1. poor, needy
    Synonyms: ग़रीब (ġarīb), दरिद्र (daridra)
  2. distressed, distraught

Sanskrit

[edit]

Etymology

[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

दीन (dīná) stem

  1. scarce, scanty
  2. distressed, depressed, timid, sad
  3. miserable, wretched

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of दीन (dīna)
Singular Dual Plural
Nominative दीनः
dīnaḥ
दीनौ / दीना¹
dīnau / dīnā¹
दीनाः / दीनासः¹
dīnāḥ / dīnāsaḥ¹
Vocative दीन
dīna
दीनौ / दीना¹
dīnau / dīnā¹
दीनाः / दीनासः¹
dīnāḥ / dīnāsaḥ¹
Accusative दीनम्
dīnam
दीनौ / दीना¹
dīnau / dīnā¹
दीनान्
dīnān
Instrumental दीनेन
dīnena
दीनाभ्याम्
dīnābhyām
दीनैः / दीनेभिः¹
dīnaiḥ / dīnebhiḥ¹
Dative दीनाय
dīnāya
दीनाभ्याम्
dīnābhyām
दीनेभ्यः
dīnebhyaḥ
Ablative दीनात्
dīnāt
दीनाभ्याम्
dīnābhyām
दीनेभ्यः
dīnebhyaḥ
Genitive दीनस्य
dīnasya
दीनयोः
dīnayoḥ
दीनानाम्
dīnānām
Locative दीने
dīne
दीनयोः
dīnayoḥ
दीनेषु
dīneṣu
Notes
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of दीना (dīnā)
Singular Dual Plural
Nominative दीना
dīnā
दीने
dīne
दीनाः
dīnāḥ
Vocative दीने
dīne
दीने
dīne
दीनाः
dīnāḥ
Accusative दीनाम्
dīnām
दीने
dīne
दीनाः
dīnāḥ
Instrumental दीनया / दीना¹
dīnayā / dīnā¹
दीनाभ्याम्
dīnābhyām
दीनाभिः
dīnābhiḥ
Dative दीनायै
dīnāyai
दीनाभ्याम्
dīnābhyām
दीनाभ्यः
dīnābhyaḥ
Ablative दीनायाः / दीनायै²
dīnāyāḥ / dīnāyai²
दीनाभ्याम्
dīnābhyām
दीनाभ्यः
dīnābhyaḥ
Genitive दीनायाः / दीनायै²
dīnāyāḥ / dīnāyai²
दीनयोः
dīnayoḥ
दीनानाम्
dīnānām
Locative दीनायाम्
dīnāyām
दीनयोः
dīnayoḥ
दीनासु
dīnāsu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of दीन (dīna)
Singular Dual Plural
Nominative दीनम्
dīnam
दीने
dīne
दीनानि / दीना¹
dīnāni / dīnā¹
Vocative दीन
dīna
दीने
dīne
दीनानि / दीना¹
dīnāni / dīnā¹
Accusative दीनम्
dīnam
दीने
dīne
दीनानि / दीना¹
dīnāni / dīnā¹
Instrumental दीनेन
dīnena
दीनाभ्याम्
dīnābhyām
दीनैः / दीनेभिः¹
dīnaiḥ / dīnebhiḥ¹
Dative दीनाय
dīnāya
दीनाभ्याम्
dīnābhyām
दीनेभ्यः
dīnebhyaḥ
Ablative दीनात्
dīnāt
दीनाभ्याम्
dīnābhyām
दीनेभ्यः
dīnebhyaḥ
Genitive दीनस्य
dīnasya
दीनयोः
dīnayoḥ
दीनानाम्
dīnānām
Locative दीने
dīne
दीनयोः
dīnayoḥ
दीनेषु
dīneṣu
Notes
  • ¹Vedic

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Balinese: ᬤᬷᬦ (dina)
  • Gujarati: દીન (dīn)
  • Hindi: दीन (dīn)
  • Romani: dilo

References

[edit]