קאָכן

Yiddish

Etymology

From Middle High German kochen, from Old High German kohhōn, from Proto-West Germanic *kokōn.

Verb

קאָכן • (kokhn) (past participle געקאָכט (gekokht))

1. to cook
2. (figurative) to agitate, to excite

Conjugation

Conjugation of קאָכן

infinitive	קאָכן kokhn
present participle	קאָכנדיק kokhndik
past participle	געקאָכט gekokht
auxiliary	האָבן hobn
present	איך קאָך ikh kokh	מיר קאָכן mir kokhn
	דו קאָכסט du kokhst	איר קאָכט ir kokht
	ער קאָכט er kokht	זיי קאָכן zey kokhn
imperative	קאָך (דו) kokh (du)	קאָכט (איר) kokht (ir)
Composed forms past איך האָב געקאָכט ikh hob gekokht מיר האָבן געקאָכט mir hobn gekokht דו האָסט געקאָכט du host gekokht איר האָט געקאָכט ir hot gekokht ער האָט געקאָכט er hot gekokht זיי האָבן געקאָכט zey hobn gekokht pluperfect איך האָב געהאַט געקאָכט ikh hob gehat gekokht מיר האָבן געהאַט געקאָכט mir hobn gehat gekokht דו האָסט געהאַט געקאָכט du host gehat gekokht איר האָט געהאַט געקאָכט ir hot gehat gekokht ער האָט געהאַט געקאָכט er hot gehat gekokht זיי האָבן געהאַט געקאָכט zey hobn gehat gekokht future איך וועל קאָכן ikh vel kokhn מיר וועלן קאָכן mir veln kokhn דו וועסט קאָכן du vest kokhn איר וועט קאָכן ir vet kokhn ער וועט קאָכן er vet kokhn זיי וועלן קאָכן zey veln kokhn future perfect איך וועל האָבן געקאָכט ikh vel hobn gekokht מיר וועלן האָבן געקאָכט mir veln hobn gekokht דו וועסט האָבן געקאָכט du vest hobn gekokht איר וועט האָבן געקאָכט ir vet hobn gekokht ער וועט האָבן געקאָכט er vet hobn gekokht זיי וועלן האָבן געקאָכט zey veln hobn gekokht

Derived terms

• קאָכבוך (kokhbukh)
• קאָכעניש (kokhenish)
• קוכער (kukher)
• געקעכץ (gekekhts)