դաշնակից

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Old Armenian դաշնակից (dašnakicʻ).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

դաշնակից (dašnakicʻ)

  1. ally

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative դաշնակից (dašnakicʻ) դաշնակիցներ (dašnakicʻner)
dative դաշնակցի (dašnakcʻi) դաշնակիցների (dašnakicʻneri)
ablative դաշնակցից (dašnakcʻicʻ) դաշնակիցներից (dašnakicʻnericʻ)
instrumental դաշնակցով (dašnakcʻov) դաշնակիցներով (dašnakicʻnerov)
locative
definite forms
nominative դաշնակիցը/դաշնակիցն (dašnakicʻə/dašnakicʻn) դաշնակիցները/դաշնակիցներն (dašnakicʻnerə/dašnakicʻnern)
dative դաշնակցին (dašnakcʻin) դաշնակիցներին (dašnakicʻnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative դաշնակիցս (dašnakicʻs) դաշնակիցներս (dašnakicʻners)
dative դաշնակցիս (dašnakcʻis) դաշնակիցներիս (dašnakicʻneris)
ablative դաշնակցիցս (dašnakcʻicʻs) դաշնակիցներիցս (dašnakicʻnericʻs)
instrumental դաշնակցովս (dašnakcʻovs) դաշնակիցներովս (dašnakicʻnerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative դաշնակիցդ (dašnakicʻd) դաշնակիցներդ (dašnakicʻnerd)
dative դաշնակցիդ (dašnakcʻid) դաշնակիցներիդ (dašnakicʻnerid)
ablative դաշնակցիցդ (dašnakcʻicʻd) դաշնակիցներիցդ (dašnakicʻnericʻd)
instrumental դաշնակցովդ (dašnakcʻovd) դաշնակիցներովդ (dašnakicʻnerovd)
locative

Adjective

[edit]

դաշնակից (dašnakicʻ) (superlative ամենադաշնակից)

  1. allied, confederate
    դաշնակից երկրներdašnakicʻ erkrnerallied states

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative դաշնակից (dašnakicʻ) դաշնակիցներ (dašnakicʻner)
dative դաշնակիցի (dašnakicʻi) դաշնակիցների (dašnakicʻneri)
ablative դաշնակիցից (dašnakicʻicʻ) դաշնակիցներից (dašnakicʻnericʻ)
instrumental դաշնակիցով (dašnakicʻov) դաշնակիցներով (dašnakicʻnerov)
locative դաշնակիցում (dašnakicʻum) դաշնակիցներում (dašnakicʻnerum)
definite forms
nominative դաշնակիցը/դաշնակիցն (dašnakicʻə/dašnakicʻn) դաշնակիցները/դաշնակիցներն (dašnakicʻnerə/dašnakicʻnern)
dative դաշնակիցին (dašnakicʻin) դաշնակիցներին (dašnakicʻnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative դաշնակիցս (dašnakicʻs) դաշնակիցներս (dašnakicʻners)
dative դաշնակիցիս (dašnakicʻis) դաշնակիցներիս (dašnakicʻneris)
ablative դաշնակիցիցս (dašnakicʻicʻs) դաշնակիցներիցս (dašnakicʻnericʻs)
instrumental դաշնակիցովս (dašnakicʻovs) դաշնակիցներովս (dašnakicʻnerovs)
locative դաշնակիցումս (dašnakicʻums) դաշնակիցներումս (dašnakicʻnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative դաշնակիցդ (dašnakicʻd) դաշնակիցներդ (dašnakicʻnerd)
dative դաշնակիցիդ (dašnakicʻid) դաշնակիցներիդ (dašnakicʻnerid)
ablative դաշնակիցիցդ (dašnakicʻicʻd) դաշնակիցներիցդ (dašnakicʻnericʻd)
instrumental դաշնակիցովդ (dašnakicʻovd) դաշնակիցներովդ (dašnakicʻnerovd)
locative դաշնակիցումդ (dašnakicʻumd) դաշնակիցներումդ (dašnakicʻnerumd)

Derived terms

[edit]

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From դաշն (dašn, alliance, agreement) +‎ -ա- (-a-) +‎ կցեմ (kcʻem, to join).

Noun

[edit]

դաշնակից (dašnakicʻ)

  1. confederate, leaguer
    դաշնակից լինելdašnakicʻ linelto confederate, to unite, to league, to accede
  2. conspirator

Declension

[edit]

Synonyms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Armenian: դաշնակից (dašnakicʻ) (learned)

References

[edit]
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “դաշնակից”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “դաշնակից”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy