дүк
Jump to navigation
Jump to search
Tuvan
[edit]Etymology
[edit]From Proto-Turkic *tǖk (“hair”). Cognate with Turkish tüy.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]дүк • (dük) (definite accusative дүктү, plural дүктер)
Declension
[edit]Declension of дүк | ||
---|---|---|
Nominative | дүк dük | |
Accusative | дүктү düktü | |
Singular | Plural | |
Nominative | дүк dük |
дүктер dükter |
Genitive | дүктүң düktüñ |
дүктерниң dükterniñ |
Accusative | дүктү düktü |
дүктерни dükterni |
Dative | дүкке dükke |
дүктерге dükterge |
Locative | дүкте dükte |
дүктерде dükterde |
Ablative | дүктен dükten |
дүктерден dükterden |
Prolative I | дүкче dükçe |
дүктерже dükterje |
Prolative II | дүктүве düktüve |
дүктердүве dükterdüve |
First person singular possessive forms of дүк | ||
---|---|---|
Nominative | дүкүм düküm | |
Accusative | дүкүмнү dükümnü | |
Singular | Plural | |
Nominative | дүкүм düküm |
дүктерим dükterim |
Genitive | дүкүмнүң dükümnüñ |
дүктеримниң dükterimniñ |
Accusative | дүкүмнү dükümnü |
дүктеримни dükterimni |
Dative | дүкүмге dükümge |
дүктеримге dükterimge |
Locative | дүкүмде dükümde |
дүктеримде dükterimde |
Ablative | дүкүмден dükümden |
дүктеримден dükterimden |
Prolative I | дүкүмже dükümje |
дүктеримже dükterimje |
Prolative II | дүкүмдүве dükümdüve |
дүктеримдүве dükterimdüve |