Ͻ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Ɔ [U+0186 LATIN CAPITAL LETTER OPEN O], ɔ [U+0254 LATIN SMALL LETTER OPEN O], ͻ [U+037B GREEK SMALL REVERSED LUNATE SIGMA SYMBOL], [U+2183 ROMAN NUMERAL REVERSED ONE HUNDRED], and [U+2184 LATIN SMALL LETTER REVERSED C]

Ͻ U+03FD, Ͻ
GREEK CAPITAL REVERSED LUNATE SIGMA SYMBOL
ϼ
[U+03FC]
Greek and Coptic Ͼ
[U+03FE]

Translingual

[edit]

Letter

[edit]

Ͻ (lower case ͻ)

  1. This term needs a definition. Please help out and add a definition, then remove the text {{rfdef}}.

Ancient Greek

[edit]

Symbol

[edit]

Ͻ

  1. (in patronyms) namesake of the same
    • 1st century B.C.E., Revue des Études Anciennes 32.5.1–18, (Athens):[1]
      Θεοῖς· λιτουργοὶ [ ⁚ ὑ]ποστ[άτης Ἀγδίστεως],
      Ζήνων Ͻ Ἀντιοχεύς ⁚ ἐπιτιθ[έμενος τὰ ἱερά],
      Νικίας Ͻ Καρύστιος ⁚ ἀγκωνοφόρ[οι] ‒ ‒ ‒
      Χρώτωι καὶ Στρατονίκη ⁚ ἀδάμμα Ν̣ ‒ ‒
      Διονυσίου Μιλησία ⁚ ἀνκωνοφόρος[sic] ΚΑ ‒ ‒
       [ ⋮ ]
      Ἐκ τοῦ Μητρώου· ἀγαθὴ τύχη, ἐπὶ Παμμένου. Μουνιχίωνος τετράδι, Ξενοφῶν Θριάσιος εἶπεν· ἐπειδὴ πρόσοδον ποιησάμενος Ζήνων Ͻ Ἀντιοχεὺς ἐμφανίζει λελιτουργηκέναι ἐν τῶι ἱερῶι τῶ[ι ἐ]ν Ῥαμνοῦντι τῆς Ἀγδίστεως, ἔτι δὲ καὶ οἷς αὐτὸς ἱεροῦται θεοῖς ἐπὶ χρόνους καὶ πλείονας, τὰ δὲ νῦν ἐπ[ι]βαρούμενος ὑπό τινων εἴργεσθαι παρὰ τὸ καθῆκον καὶ διὰ ταῦτα παρακαλεῖ τὴν βουλὴν προνοουμένη[ν] τῆς τῶν θεῶν εὐσεβείας τὴν καθήκουσαν φρ[ον]τίδα ποιήσασθαι αὐτοῦ· τύχῃ ἀγαθῆι· δε[δόχθαι] τῆι βουλῆι ἐξεῖναι Ζήνωνι Ͻ Ἀντιοχεῖ [λιτουρ]γεῖν τοῖς θεοῖς τ[οῖς ἐ]ν Ῥαμνοῦν[τι καθάπερ ἀ]πὸ τὴς[sic] ἀρχῆς ὑπὸ [μηδ]ενὸς κωλ[υομένωι] ‒ ‒
      Theoîs; litourgoì [ : hu]post[átēs Agdísteōs],
      Zḗnōn Zḗnōnos Antiokheús : epitith[émenos tà hierá],
      Nikías Nikíou Karústios : ankōnophór[oi] ‒ ‒ ‒
      Khrṓtōi kaì Stratoníkē : adámma Ṇ ‒ ‒
      Dionusíou Milēsía : ankōnophóros[sic] KA ‒ ‒
       [ ⋮ ]
      Ek toû Mētrṓou; agathḕ túkhē, epì Pamménou. Mounikhíōnos tetrádi, Xenophôn Thriásios eîpen; epeidḕ prósodon poiēsámenos Zḗnōn Zḗnōnos Antiokheùs emphanízei lelitourgēkénai en tôi hierôi tô[i e]n Rhamnoûnti tês Agdísteōs, éti dè kaì hoîs autòs hieroûtai theoîs epì khrónous kaì pleíonas, tà dè nûn ep[i]baroúmenos hupó tinōn eírgesthai parà tò kathêkon kaì dià taûta parakaleî tḕn boulḕn pronoouménē[n] tês tôn theôn eusebeías tḕn kathḗkousan phr[on]tída poiḗsasthai autoû; túkhēi agathêi; de[dókhthai] têi boulêi exeînai Zḗnōni Zḗnōnos Antiokheî [litour]geîn toîs theoîs t[oîs e]n Rhamnoûn[ti katháper a]pò tḕs[sic] arkhês hupò [mēd]enòs kōl[uoménōi] ‒ ‒
    • C.E. 36/7, Dedication by Ephebes to Hermes, reproduced in: Christopher de Lisle, Attic Inscriptions in UK Collections (AIO Papers), volume 11, Oxford: Ashmolean Museum, published 2020, inscription № 4, page 45, lines 11–14:
      Βάσος Ͻ Παλληνεύς
      Λ̣ή̣ν̣αιος Ͻ Γαργήτιος
      Ἀθήναις Ͻ ἐξ Οἴου
      Φιλήμων Ͻ [ἐκ] Μυρινούντης
      Básos [Básou] Pallēneús
      Ḷẹ̄́ṇaios [Lēnaíou] Gargḗtios
      Athḗnais [Athēnaíou] ex Oíou
      Philḗmōn [Philḗmonos] [ek] Murinoútēs
      Bassos (son of Bassos) of Pallene
      Lenaios (son of Lenaios) of Gargettos
      Athenais (son of Athenais) of Oion
      Philemon (son of Philemon) of Myrrhinoutta
      2019 translation by Chris de Lisle and Sjoukje M. Kamphorst[2]