όροφος

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Ancient Greek ὄροφος (órophos, thatched reed roof).[1]

Noun

[edit]

όροφος (órofosm (plural όροφοι)

  1. floor, storey, tier
    Σήμερα στέκομαι στο πιο ψηλό μπαλκόνι της γειτονιάς· είναι ο δέκατος όροφος, εκπληκτική θέα.
    Símera stékomai sto pio psiló balkóni tis geitoniás; eínai o dékatos órofos, ekpliktikí théa.
    Today I'm standing on the highest balcony in the neighbourhood; it's on the tenth floor, amazing view.

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
[edit]

References

[edit]
  1. ^ όροφος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language