υπεροπτικός

Greek

Adjective

υπεροπτικός • (yperoptikós) m (feminine υπεροπτική, neuter υπεροπτικό)

1. haughty, disdainful, supercilious

Declension

Declension of υπεροπτικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	υπεροπτικός •	υπεροπτική •	υπεροπτικό •	υπεροπτικοί •	υπεροπτικές •	υπεροπτικά •
genitive	υπεροπτικού •	υπεροπτικής •	υπεροπτικού •	υπεροπτικών •	υπεροπτικών •	υπεροπτικών •
accusative	υπεροπτικό •	υπεροπτική •	υπεροπτικό •	υπεροπτικούς •	υπεροπτικές •	υπεροπτικά •
vocative	υπεροπτικέ •	υπεροπτική •	υπεροπτικό •	υπεροπτικοί •	υπεροπτικές •	υπεροπτικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο υπεροπτικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο υπεροπτικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	υπεροπτικότερος •	υπεροπτικότερη •	υπεροπτικότερο •	υπεροπτικότεροι •	υπεροπτικότερες •	υπεροπτικότερα •
genitive	υπεροπτικότερου •	υπεροπτικότερης •	υπεροπτικότερου •	υπεροπτικότερων •	υπεροπτικότερων •	υπεροπτικότερων •
accusative	υπεροπτικότερο •	υπεροπτικότερη •	υπεροπτικότερο •	υπεροπτικότερους •	υπεροπτικότερες •	υπεροπτικότερα •
vocative	υπεροπτικότερε •	υπεροπτικότερη •	υπεροπτικότερο •	υπεροπτικότεροι •	υπεροπτικότερες •	υπεροπτικότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο υπεροπτικότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	υπεροπτικότατος •	υπεροπτικότατη •	υπεροπτικότατο •	υπεροπτικότατοι •	υπεροπτικότατες •	υπεροπτικότατα •
genitive	υπεροπτικότατου •	υπεροπτικότατης •	υπεροπτικότατου •	υπεροπτικότατων •	υπεροπτικότατων •	υπεροπτικότατων •
accusative	υπεροπτικότατο •	υπεροπτικότατη •	υπεροπτικότατο •	υπεροπτικότατους •	υπεροπτικότατες •	υπεροπτικότατα •
vocative	υπεροπτικότατε •	υπεροπτικότατη •	υπεροπτικότατο •	υπεροπτικότατοι •	υπεροπτικότατες •	υπεροπτικότατα •

Synonyms

• ακατάδεκτος (akatádektos)