στριφνός

See also: στρίφνος

Ancient Greek

Etymology

Reminiscent of στιφρός (stiphrós), στέριφος (stériphos), στρυφνός (struphnós), perhaps a contamination. Possibly from Proto-Indo-European *(s)ter(h₁)- (“to be stiff; be rigid; exert”) and related to Proto-Germanic *stribāną (“to strive”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stri.pʰnós/ → /striˈɸnos/ → /striˈfnos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stri.pʰnós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /striˈpʰnos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /striˈɸnos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /striˈfnos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /striˈfnos/

Adjective

στρῐφνός • (striphnós) m (feminine στρῐφνή, neuter στρῐφνόν); first/second declension

1. firm, hard, solid, rigid

   Synonym: στερεός (stereós)

Inflection

First and second declension of στρῐφνός; στρῐφνή; στρῐφνόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		στρῐφνός striphnós	στρῐφνή striphnḗ	στρῐφνόν striphnón		στρῐφνώ striphnṓ	στρῐφνᾱ́ striphnā́	στρῐφνώ striphnṓ		στρῐφνοί striphnoí	στρῐφναί striphnaí	στρῐφνᾰ́ striphná
Genitive		στρῐφνοῦ striphnoû	στρῐφνῆς striphnês	στρῐφνοῦ striphnoû		στρῐφνοῖν striphnoîn	στρῐφναῖν striphnaîn	στρῐφνοῖν striphnoîn		στρῐφνῶν striphnôn	στρῐφνῶν striphnôn	στρῐφνῶν striphnôn
Dative		στρῐφνῷ striphnôi	στρῐφνῇ striphnêi	στρῐφνῷ striphnôi		στρῐφνοῖν striphnoîn	στρῐφναῖν striphnaîn	στρῐφνοῖν striphnoîn		στρῐφνοῖς striphnoîs	στρῐφναῖς striphnaîs	στρῐφνοῖς striphnoîs
Accusative		στρῐφνόν striphnón	στρῐφνήν striphnḗn	στρῐφνόν striphnón		στρῐφνώ striphnṓ	στρῐφνᾱ́ striphnā́	στρῐφνώ striphnṓ		στρῐφνούς striphnoús	στρῐφνᾱ́ς striphnā́s	στρῐφνᾰ́ striphná
Vocative		στρῐφνέ striphné	στρῐφνή striphnḗ	στρῐφνόν striphnón		στρῐφνώ striphnṓ	στρῐφνᾱ́ striphnā́	στρῐφνώ striphnṓ		στρῐφνοί striphnoí	στρῐφναί striphnaí	στρῐφνᾰ́ striphná
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		στρῐφνῶς striphnôs				στρῐφνότερος striphnóteros				στρῐφνότᾰτος striphnótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• στρῐ́φνος (stríphnos)
• στρῐφνότης (striphnótēs)

 

Further reading

• “στριφνός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• στριφνός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN