ορυγμένος
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Perfect participle of ορύσσομαι (orýssomai), passive voice of ορύσσω (orýsso),[1] an archaic verb. See the ancient ὀρύσσω (orússō).
Pronunciation
[edit]Participle
[edit]ορυγμένος • (orygménos) m (feminine ορυγμένη, neuter ορυγμένο)
Usage notes
[edit]Found in compounds like
- ανορυγμένος (anorygménos)
- διορυγμένος (diorygménos)
- εξορυγμένος (exorygménos)
Declension
[edit]Declension of ορυγμένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ορυγμένος • | ορυγμένη • | ορυγμένο • | ορυγμένοι • | ορυγμένες • | ορυγμένα • |
| genitive | ορυγμένου • | ορυγμένης • | ορυγμένου • | ορυγμένων • | ορυγμένων • | ορυγμένων • |
| accusative | ορυγμένο • | ορυγμένη • | ορυγμένο • | ορυγμένους • | ορυγμένες • | ορυγμένα • |
| vocative | ορυγμένε • | ορυγμένη • | ορυγμένο • | ορυγμένοι • | ορυγμένες • | ορυγμένα • |
References
[edit]- ^ "ορύσσω (& -γμένος)" - ορυγμένος - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.