δεινός

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *dweynós, from *dwey- (“fear”); equivalent to δει- (dei-), the root of δείδω (deídō), +‎ -νος (-nos). Compare δέος (déos). Cognate with Latin dirus, Old Armenian երկն (erkn).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /deː.nós/ → /ðiˈnos/ → /ðiˈnos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /deː.nós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /diˈnos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðiˈnos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðiˈnos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðiˈnos/

Adjective

δεινός • (deinós) m (feminine δεινή, neuter δεινόν); first/second declension

1. terrible, horrible, fearful, astounding
2. (neuter substantive) danger
3. marvelous, mighty, powerful
4. wondrous, strange
5. able, skillful, clever
6. shamefully timid, cowardly

Declension

First and second declension of δεινός; δεινή; δεινόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δεινός deinós	δεινή deinḗ	δεινόν deinón		δεινώ deinṓ	δεινᾱ́ deinā́	δεινώ deinṓ		δεινοί deinoí	δειναί deinaí	δεινᾰ́ deiná
Genitive		δεινοῦ deinoû	δεινῆς deinês	δεινοῦ deinoû		δεινοῖν deinoîn	δειναῖν deinaîn	δεινοῖν deinoîn		δεινῶν deinôn	δεινῶν deinôn	δεινῶν deinôn
Dative		δεινῷ deinôi	δεινῇ deinêi	δεινῷ deinôi		δεινοῖν deinoîn	δειναῖν deinaîn	δεινοῖν deinoîn		δεινοῖς deinoîs	δειναῖς deinaîs	δεινοῖς deinoîs
Accusative		δεινόν deinón	δεινήν deinḗn	δεινόν deinón		δεινώ deinṓ	δεινᾱ́ deinā́	δεινώ deinṓ		δεινούς deinoús	δεινᾱ́ς deinā́s	δεινᾰ́ deiná
Vocative		δεινέ deiné	δεινή deinḗ	δεινόν deinón		δεινώ deinṓ	δεινᾱ́ deinā́	δεινώ deinṓ		δεινοί deinoí	δειναί deinaí	δεινᾰ́ deiná
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δεινῶς deinôs				δεινότερος deinóteros				δεινότᾰτος deinótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of δεινός; δεινή; δεινόν (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δεινός deinós	δεινή deinḗ	δεινόν deinón		δεινώ deinṓ	δεινᾱ́ deinā́	δεινώ deinṓ		δεινοί deinoí	δειναί deinaí	δεινᾰ́ deiná
Genitive		δεινοῦ / δεινοῖο / δεινόο deinoû / deinoîo / deinóo	δεινῆς deinês	δεινοῦ / δεινοῖο / δεινόο deinoû / deinoîo / deinóo		δεινοῖῐν deinoîin	δειναῖν / δειναῖῐν / δεινῇῐν deinaî(i)n / deinêiin	δεινοῖῐν deinoîin		δεινῶν deinôn	δεινᾱ́ων / δεινέ͜ων / δεινῶν deinā́ōn / deiné͜ōn / deinôn	δεινῶν deinôn
Dative		δεινῷ deinôi	δεινῇ deinêi	δεινῷ deinôi		δεινοῖῐν deinoîin	δειναῖν / δειναῖῐν / δεινῇῐν deinaî(i)n / deinêiin	δεινοῖῐν deinoîin		δεινοῖσῐ / δεινοῖσῐν / δεινοῖς deinoîsi(n) / deinoîs	δεινῇσῐ / δεινῇσῐν / δεινῇς / δειναῖς deinêisi(n) / deinêis / deinaîs	δεινοῖσῐ / δεινοῖσῐν / δεινοῖς deinoîsi(n) / deinoîs
Accusative		δεινόν deinón	δεινήν deinḗn	δεινόν deinón		δεινώ deinṓ	δεινᾱ́ deinā́	δεινώ deinṓ		δεινούς deinoús	δεινᾱ́ς deinā́s	δεινᾰ́ deiná
Vocative		δεινέ deiné	δεινή deinḗ	δεινόν deinón		δεινώ deinṓ	δεινᾱ́ deinā́	δεινώ deinṓ		δεινοί deinoí	δειναί deinaí	δεινᾰ́ deiná
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δεινῶς deinôs				δεινότερος deinóteros				δεινότᾰτος deinótatos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Derived terms

• Δείναρχος (Deínarkhos)
• Δεινοκράτης (Deinokrátēs)
• Δεινόλοχος (Deinólokhos)
• Δεινομένης (Deinoménēs)
• Δεινοσθένης (Deinosthénēs)
• Δεινόστρατος (Deinóstratos)

 

Descendants

• English: dinosaur

Further reading

• “δεινός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “δεινός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “δεινός”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• δεινός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• δεινός in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• δεινός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “δεινός”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • able idem, page 2.
  • acute idem, page 10.
  • adroit idem, page 13.
  • alarming idem, page 22.
  • amazing idem, page 26.
  • anomalous idem, page 31.
  • appalling idem, page 34.
  • artful idem, page 42.
  • astonishing idem, page 48.
  • atrocious idem, page 49.
  • awful idem, page 56.
  • capable idem, page 111.
  • clever idem, page 137.
  • cruel idem, page 187.
  • curious idem, page 190.
  • dangerous idem, page 194.
  • deplorable idem, page 212.
  • devilish idem, page 220.
  • dexterous idem, page 221.
  • dire idem, page 226.
  • disquieting idem, page 238.
  • dreadful idem, page 251.
  • exciting idem, page 289.
  • expert idem, page 294.
  • fell idem, page 314.
  • fiendish idem, page 318.
  • fierce idem, page 318.
  • flagrant idem, page 325.
  • forbidding idem, page 335.
  • formidable idem, page 339.
  • frightful idem, page 345.
  • ghastly idem, page 358.
  • good idem, page 366.
  • grave idem, page 371.
  • grievous idem, page 373.
  • grim idem, page 373.
  • grisly idem, page 374.
  • hard idem, page 385.
  • hazardous idem, page 389.
  • heavy idem, page 393.
  • heinous idem, page 395.
  • horrible idem, page 406.
  • inexplicable idem, page 436.
  • infernal idem, page 437.
  • knowing idem, page 471.
  • lamentable idem, page 474.
  • lurid idem, page 505.
  • marvellous idem, page 516.
  • minatory idem, page 529.
  • monstrous idem, page 539.
  • mortal idem, page 541.
  • ominous idem, page 572.
  • outrageous idem, page 583.
  • penetrating idem, page 603.
  • perilous idem, page 607.
  • portentous idem, page 627.
  • professional idem, page 653.
  • proficient idem, page 653.
  • redoubtable idem, page 684.
  • remarkable idem, page 692.
  • revolting idem, page 711.
  • risky idem, page 717.
  • ruinous idem, page 725.
  • savage idem, page 735.
  • sensational idem, page 752.
  • serious idem, page 754.
  • severe idem, page 759.
  • shocking idem, page 767.
  • singular idem, page 779.
  • sinister idem, page 779.
  • skilful idem, page 780.
  • startling idem, page 812.
  • stirring idem, page 818.
  • strange idem, page 823.
  • surprising idem, page 844.
  • terrible idem, page 863.
  • threatening idem, page 869.
  • thrilling idem, page 870.
  • tremendous idem, page 893.
  • uncommon idem, page 910.
  • unearthly idem, page 916.
  • unexampled idem, page 917.
  • unsafe idem, page 930.
  • unusual idem, page 935.
  • venturesome idem, page 948.
  • violent idem, page 953.
  • wild idem, page 979.
  • wonderful idem, page 987.
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

Greek

Etymology

From Ancient Greek δεινός (deinós).

Pronunciation

• IPA^(key): /ðiˈnos/
• Hyphenation: δει‧νός

Adjective

δεινός • (deinós) m

1. terrible, horrible, fearful, astounding
2. skillful

Declension

Declension of δεινός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	δεινός •	δεινή •	δεινό •	δεινοί •	δεινές •	δεινά •
genitive	δεινού •	δεινής •	δεινού •	δεινών •	δεινών •	δεινών •
accusative	δεινό •	δεινή •	δεινό •	δεινούς •	δεινές •	δεινά •
vocative	δεινέ •	δεινή •	δεινό •	δεινοί •	δεινές •	δεινά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο δεινός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο δεινός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	δεινότερος •	δεινότερη •	δεινότερο •	δεινότεροι •	δεινότερες •	δεινότερα •
genitive	δεινότερου •	δεινότερης •	δεινότερου •	δεινότερων •	δεινότερων •	δεινότερων •
accusative	δεινότερο •	δεινότερη •	δεινότερο •	δεινότερους •	δεινότερες •	δεινότερα •
vocative	δεινότερε •	δεινότερη •	δεινότερο •	δεινότεροι •	δεινότερες •	δεινότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο δεινότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	δεινότατος •	δεινότατη •	δεινότατο •	δεινότατοι •	δεινότατες •	δεινότατα •
genitive	δεινότατου •	δεινότατης •	δεινότατου •	δεινότατων •	δεινότατων •	δεινότατων •
accusative	δεινότατο •	δεινότατη •	δεινότατο •	δεινότατους •	δεινότατες •	δεινότατα •
vocative	δεινότατε •	δεινότατη •	δεινότατο •	δεινότατοι •	δεινότατες •	δεινότατα •

Synonyms

• τρομερός (tromerós)
• φοβερός (foverós)

Related terms

• δεινά (deiná)
• δεινότητα (deinótita)
• επιδεινώνω (epideinóno)
• επιδείνωση (epideínosi)