ανόητος

See also: ἀνόητος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀνόητος (anóētos), from a- + νοητός (noētós).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈno.i.tos/
• Hyphenation: α‧νό‧η‧τος

Adjective

ανόητος • (anóitos) m (feminine ανόητη, neuter ανόητο)

1. foolish, stupid

Declension

Declension of ανόητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανόητος •	ανόητη •	ανόητο •	ανόητοι •	ανόητες •	ανόητα •
genitive	ανόητου •	ανόητης •	ανόητου •	ανόητων •	ανόητων •	ανόητων •
accusative	ανόητο •	ανόητη •	ανόητο •	ανόητους •	ανόητες •	ανόητα •
vocative	ανόητε •	ανόητη •	ανόητο •	ανόητοι •	ανόητες •	ανόητα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανόητος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανόητος, etc.)

Synonyms

• άνους (ánous)

Related terms

• see: ανοησία f (anoïsía, “foolishness, stupidity”)