zamieszkanie

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zamieszkanie. By surface analysis, zamieszkać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.mjɛʂˈka.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: za‧miesz‧ka‧nie

Noun

zamieszkanie n

1. (uncountable) verbal noun of zamieszkać
2. (administration, countable) residence (place where one lives)

   miesjce zamieszkania ― place of residence

   budynek zbiorowego zamieszkania ― collective residence building

Declension

Declension of zamieszkanie

	singular	plural
nominative	zamieszkanie	zamieszkania
genitive	zamieszkania	zamieszkań
dative	zamieszkaniu	zamieszkaniom
accusative	zamieszkanie	zamieszkania
instrumental	zamieszkaniem	zamieszkaniami
locative	zamieszkaniu	zamieszkaniach
vocative	zamieszkanie	zamieszkania

Related terms

nouns

• mieszkanie

Further reading

• zamieszkanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zamieszkanie in Polish dictionaries at PWN