vooroverlopen

Dutch

Etymology

From voorover (“headlong”) +‎ lopen (“to walk”).

Pronunciation

• IPA^(key): /voːrˈoː.vərˌloːpə(n)/
• Hyphenation: voor‧over‧lo‧pen

Verb

vooroverlopen

1. (intransitive) to walk with a headlong posture

Conjugation

Conjugation of vooroverlopen (strong class 7, separable)
infinitive	vooroverlopen
past singular	liep voorover
past participle	voorovergelopen
infinitive	vooroverlopen
gerund	vooroverlopen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	loop voorover	liep voorover	vooroverloop	vooroverliep
2nd person sing. (jij)	loopt voorover, loop voorover2	liep voorover	vooroverloopt	vooroverliep
2nd person sing. (u)	loopt voorover	liep voorover	vooroverloopt	vooroverliep
2nd person sing. (gij)	loopt voorover	liept voorover	vooroverloopt	vooroverliept
3rd person singular	loopt voorover	liep voorover	vooroverloopt	vooroverliep
plural	lopen voorover	liepen voorover	vooroverlopen	vooroverliepen
subjunctive sing.1	lope voorover	liepe voorover	vooroverlope	vooroverliepe
subjunctive plur.1	lopen voorover	liepen voorover	vooroverlopen	vooroverliepen
imperative sing.	loop voorover
imperative plur.1	loopt voorover
participles	vooroverlopend	voorovergelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.