ukarantować

Polish

Etymology

From u- +‎ karantować.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Lasovia) IPA^(key): /u.ka.ranˈtɔ.vat͡ɕ/

Verb

ukarantować pf (imperfective karantować)

1. (transitive, Lasovia) to suppress; to scold

Further reading

• Oskar Kolberg (1865) “ukarantować”, in Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce. Serya II. Sandomierskie (in Polish), page 262