uitzondering

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From uitzonderen +‎ -ing.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈœy̯tˌsɔn.də.rɪŋ/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: uit‧zon‧de‧ring

Noun

[edit]

uitzondering f (plural uitzonderingen, diminutive uitzonderingetje n)

  1. exception
    Synonym: exceptie
    Coordinate term: regel

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Afrikaans: uitsondering