ubliźnić

Polish

Etymology

From u- +‎ bliźnić.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /uˈbliʑ.ɲit͡ɕ/

Verb

ubliźnić pf

1. (intransitive, Kielce) Synonym of ubliżyć

   Starsemu ubliźnił. ― He disparaged the elder.

Further reading

• Władysław Siarkowski (1878) “ubliźnić”, in “Materiały do etnografii ludu polskiego z okolic Kielc”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowej (in Polish), volume 2, chapter 3, Krakow: Komisyja Antropologiczna Akademii Umiejętności w Krakowie, page 254