Jump to content

särkeminen

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

särkeä +‎ -minen

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈsærkeminen/, [ˈs̠ærk̟e̞ˌmine̞n]
  • Rhymes: -inen
  • Hyphenation(key): sär‧ke‧mi‧nen

Noun

[edit]

särkeminen

  1. verbal noun of särkeä
    1. breaking (into pieces)
    2. aching

Declension

[edit]
Inflection of särkeminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative särkeminen särkemiset
genitive särkemisen särkemisten
särkemisien
partitive särkemistä särkemisiä
illative särkemiseen särkemisiin
singular plural
nominative särkeminen särkemiset
accusative nom. särkeminen särkemiset
gen. särkemisen
genitive särkemisen särkemisten
särkemisien
partitive särkemistä särkemisiä
inessive särkemisessä särkemisissä
elative särkemisestä särkemisistä
illative särkemiseen särkemisiin
adessive särkemisellä särkemisillä
ablative särkemiseltä särkemisiltä
allative särkemiselle särkemisille
essive särkemisenä särkemisinä
translative särkemiseksi särkemisiksi
abessive särkemisettä särkemisittä
instructive särkemisin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of särkeminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)