kyngja

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈcʰiɲca/

  Rhymes: -iɲca

Verb

kyngja (weak verb, third-person singular past indicative kyngdi, supine kyngt)

1. to swallow
2. (impersonal) to snow heavily
3. (impersonal, with dative, of snow) to come in droves

Conjugation

kyngja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að kyngja
supine (sagnbót)		kyngt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kyngjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég kyngi	við kyngjum	present (nútíð)	ég kyngi	við kyngjum
	þú kyngir	þið kyngið		þú kyngir	þið kyngið
	hann, hún, það kyngir	þeir, þær, þau kyngja		hann, hún, það kyngi	þeir, þær, þau kyngi
past (þátíð)	ég kyngdi	við kyngdum	past (þátíð)	ég kyngdi	við kyngdum
	þú kyngdir	þið kyngduð		þú kyngdir	þið kyngduð
	hann, hún, það kyngdi	þeir, þær, þau kyngdu		hann, hún, það kyngdi	þeir, þær, þau kyngdu
imperative (boðháttur)	kyng (þú)	kyngið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	kyngdu	kyngiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kyngjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að kyngjast
supine (sagnbót)		kyngst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kyngjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég kyngist	við kyngjumst	present (nútíð)	ég kyngist	við kyngjumst
	þú kyngist	þið kyngist		þú kyngist	þið kyngist
	hann, hún, það kyngist	þeir, þær, þau kyngjast		hann, hún, það kyngist	þeir, þær, þau kyngist
past (þátíð)	ég kyngdist	við kyngdumst	past (þátíð)	ég kyngdist	við kyngdumst
	þú kyngdist	þið kyngdust		þú kyngdist	þið kyngdust
	hann, hún, það kyngdist	þeir, þær, þau kyngdust		hann, hún, það kyngdist	þeir, þær, þau kyngdust
imperative (boðháttur)	kyngst (þú)	kyngist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	kyngstu	kyngisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• kynga
• kynge
• kyngje

Pronunciation

• IPA^(key): /²çʏŋjɑ/

Verb

kyngja (present tense kyngjer, past tense kyngde, past participle kyngt, present participle kyngjande, imperative kyng)

1. to toll, chime ring a bell
   • 1943, Tor Jonsson, Ordet:

     Kva hjelp det å syngje som elv i det aude? Kva hjelp det å kyngje med klokker for daude?

     What use is singing like a river in the wilderness? What use is tolling with bells for the dead?

References

• “kyngja” in The Nynorsk Dictionary.