dzbękać

Polish

Etymology

From dzbęk +‎ -ać.

Pronunciation

• (Masovia):
  • (Near Masovian) IPA^(key): /ˈd͡zbɛw̃kat͡ɕ/

Verb

dzbękać impf (perfective dzbęknąć)

1. (transitive, Near Masovian) to hit so as to make a thud come from someone

   Synonyms: see Thesaurus:bić

Further reading

• Władysław Matlakowski (1891) “dzbękać-nąć”, in “Zbiór wyrazów ludowych dawnej ziemi czerskiej”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 363