doorwerken

Dutch

Etymology

From door +‎ werken.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdoːrˌʋɛrkə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: door‧wer‧ken

Verb

doorwerken

1. (intransitive) to continue working
2. (intransitive) to continue to have effect, to lastingly affect

Conjugation

Conjugation of doorwerken (weak, separable)
infinitive	doorwerken
past singular	werkte door
past participle	doorgewerkt
infinitive	doorwerken
gerund	doorwerken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	werk door	werkte door	doorwerk	doorwerkte
2nd person sing. (jij)	werkt door, werk door2	werkte door	doorwerkt	doorwerkte
2nd person sing. (u)	werkt door	werkte door	doorwerkt	doorwerkte
2nd person sing. (gij)	werkt door	werkte door	doorwerkt	doorwerkte
3rd person singular	werkt door	werkte door	doorwerkt	doorwerkte
plural	werken door	werkten door	doorwerken	doorwerkten
subjunctive sing.1	werke door	werkte door	doorwerke	doorwerkte
subjunctive plur.1	werken door	werkten door	doorwerken	doorwerkten
imperative sing.	werk door
imperative plur.1	werkt door
participles	doorwerkend	doorgewerkt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• doorwerking

Anagrams

• werken door