doorknippen

Dutch

Etymology

From door (through) +‎ knippen (“to cut”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdoːrknɪpə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: door‧knip‧pen

Verb

doorknippen

1. (transitive) to cut through

   In noodgevallen kunt u banden van het fixatiemateriaal doorsnijden met een reddingsmes.

   In an emergency you can cut through straps of the fixation material with a rescue knife.

2. (transitive) to keep cutting

   Je moet niet stoppen met knippen! Je moet doorknippen totdat je het hele figuurtje hebt uitgeknipt.

   You shouldn't stop cutting! You have to keep cutting until you have cut out the entire figure.

Conjugation

Conjugation of doorknippen (weak, separable)
infinitive	doorknippen
past singular	knipte door
past participle	doorgeknipt
infinitive	doorknippen
gerund	doorknippen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	knip door	knipte door	doorknip	doorknipte
2nd person sing. (jij)	knipt door, knip door2	knipte door	doorknipt	doorknipte
2nd person sing. (u)	knipt door	knipte door	doorknipt	doorknipte
2nd person sing. (gij)	knipt door	knipte door	doorknipt	doorknipte
3rd person singular	knipt door	knipte door	doorknipt	doorknipte
plural	knippen door	knipten door	doorknippen	doorknipten
subjunctive sing.1	knippe door	knipte door	doorknippe	doorknipte
subjunctive plur.1	knippen door	knipten door	doorknippen	doorknipten
imperative sing.	knip door
imperative plur.1	knipt door
participles	doorknippend	doorgeknipt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• knippen door