ἀφισταμένους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pʰis.ta.mé.nuːs/ → /a.ɸis.taˈme.nus/ → /a.fis.taˈme.nus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pʰis.ta.mé.nuːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pʰis.taˈme.nus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɸis.taˈme.nus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.fis.taˈme.nus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.fis.taˈme.nus/

Participle

ἀφιστᾰμένους • (aphistaménous)

1. masculine accusative plural of ἀφιστάμενος (aphistámenos)