ἀποδεικνύς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.po.deː.kny̌ːs/ → /a.po.ðiˈknys/ → /a.po.ðiˈknis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.deː.kny̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.po.diˈknys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.po.ðiˈknys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.po.ðiˈknys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.po.ðiˈknis/

Participle

ἀποδεικνῡ́ς • (apodeiknū́s) m (feminine ἀποδεικνῦσᾰ, neuter ἀποδεικνύν); first/third declension

1. present active participle of ἀποδείκνῡμῐ (apodeíknūmi)

Declension

First and third declension of ἀποδεικνῡ́ς; ἀποδεικνῦσᾰ; ἀποδεικνῠ́ν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀποδεικνῡ́ς apodeiknū́s	ἀποδεικνῦσᾰ apodeiknûsa	ἀποδεικνῠ́ν apodeiknún		ἀποδεικνῠ́ντε apodeiknúnte	ἀποδεικνῡ́σᾱ apodeiknū́sā	ἀποδεικνῠ́ντε apodeiknúnte		ἀποδεικνῠ́ντες apodeiknúntes	ἀποδεικνῦσαι apodeiknûsai	ἀποδεικνῠ́ντᾰ apodeiknúnta
Genitive		ἀποδεικνῠ́ντος apodeiknúntos	ἀποδεικνῡ́σης apodeiknū́sēs	ἀποδεικνῠ́ντος apodeiknúntos		ἀποδεικνῠ́ντοιν apodeiknúntoin	ἀποδεικνῡ́σαιν apodeiknū́sain	ἀποδεικνῠ́ντοιν apodeiknúntoin		ἀποδεικνῠ́ντων apodeiknúntōn	ἀποδεικνῡσῶν apodeiknūsôn	ἀποδεικνῠ́ντων apodeiknúntōn
Dative		ἀποδεικνῠ́ντῐ apodeiknúnti	ἀποδεικνῡ́σῃ apodeiknū́sēi	ἀποδεικνῠ́ντῐ apodeiknúnti		ἀποδεικνῠ́ντοιν apodeiknúntoin	ἀποδεικνῡ́σαιν apodeiknū́sain	ἀποδεικνῠ́ντοιν apodeiknúntoin		ἀποδεικνῦσῐ / ἀποδεικνῦσῐν apodeiknûsi(n)	ἀποδεικνῡ́σαις apodeiknū́sais	ἀποδεικνῦσῐ / ἀποδεικνῦσῐν apodeiknûsi(n)
Accusative		ἀποδεικνῠ́ντᾰ apodeiknúnta	ἀποδεικνῦσᾰν apodeiknûsan	ἀποδεικνῠ́ν apodeiknún		ἀποδεικνῠ́ντε apodeiknúnte	ἀποδεικνῡ́σᾱ apodeiknū́sā	ἀποδεικνῠ́ντε apodeiknúnte		ἀποδεικνῠ́ντᾰς apodeiknúntas	ἀποδεικνῡ́σᾱς apodeiknū́sās	ἀποδεικνῠ́ντᾰ apodeiknúnta
Vocative		ἀποδεικνῡ́ς apodeiknū́s	ἀποδεικνῦσᾰ apodeiknûsa	ἀποδεικνῠ́ν apodeiknún		ἀποδεικνῠ́ντε apodeiknúnte	ἀποδεικνῡ́σᾱ apodeiknū́sā	ἀποδεικνῠ́ντε apodeiknúnte		ἀποδεικνῠ́ντες apodeiknúntes	ἀποδεικνῦσαι apodeiknûsai	ἀποδεικνῠ́ντᾰ apodeiknúnta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀποδεικνῠ́ντως apodeiknúntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.