ἀγωνιζόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡɔː.niz.dó.me.nos/ → /a.ɣo.niˈzo.me.nos/ → /a.ɣo.niˈzo.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡɔː.niz.dó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡo.niˈzo.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣo.niˈzo.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣo.niˈzo.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣo.niˈzo.me.nos/

Participle

ἀγωνιζόμενος • (agōnizómenos) m (feminine ἀγωνιζομένη, neuter ἀγωνιζόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of ἀγωνίζομαι (agōnízomai)

Declension

Second declension of ἀ̆γωνῐζόμενος; ἀ̆γωνῐζόμενον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἀ̆γωνῐζόμενος agōnizómenos	ἀ̆γωνῐζόμενον agōnizómenon		ἀ̆γωνῐζομένω agōnizoménō	ἀ̆γωνῐζομένω agōnizoménō		ἀ̆γωνῐζόμενοι agōnizómenoi	ἀ̆γωνῐζόμενᾰ agōnizómena
Genitive		ἀ̆γωνῐζομένου agōnizoménou	ἀ̆γωνῐζομένου agōnizoménou		ἀ̆γωνῐζομένοιν agōnizoménoin	ἀ̆γωνῐζομένοιν agōnizoménoin		ἀ̆γωνῐζομένων agōnizoménōn	ἀ̆γωνῐζομένων agōnizoménōn
Dative		ἀ̆γωνῐζομένῳ agōnizoménōi	ἀ̆γωνῐζομένῳ agōnizoménōi		ἀ̆γωνῐζομένοιν agōnizoménoin	ἀ̆γωνῐζομένοιν agōnizoménoin		ἀ̆γωνῐζομένοις agōnizoménois	ἀ̆γωνῐζομένοις agōnizoménois
Accusative		ἀ̆γωνῐζόμενον agōnizómenon	ἀ̆γωνῐζόμενον agōnizómenon		ἀ̆γωνῐζομένω agōnizoménō	ἀ̆γωνῐζομένω agōnizoménō		ἀ̆γωνῐζομένους agōnizoménous	ἀ̆γωνῐζόμενᾰ agōnizómena
Vocative		ἀ̆γωνῐζόμενε agōnizómene	ἀ̆γωνῐζόμενον agōnizómenon		ἀ̆γωνῐζομένω agōnizoménō	ἀ̆γωνῐζομένω agōnizoménō		ἀ̆γωνῐζόμενοι agōnizómenoi	ἀ̆γωνῐζόμενᾰ agōnizómena
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἀ̆γωνῐζομένως agōnizoménōs			ἀ̆γωνῐζομενώτερος agōnizomenṓteros			ἀ̆γωνῐζομενώτᾰτος agōnizomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.