Jump to content

บันเลง

From Wiktionary, the free dictionary

Thai

[edit]

Pronunciation

[edit]
Orthographicบันเลง
ɓ ạ n e l ŋ
Phonemic
บัน-เลง
ɓ ạ n – e l ŋ
RomanizationPaiboonban-leeng
Royal Instituteban-leng
(standard) IPA(key)/ban˧.leːŋ˧/(R)

Verb

[edit]

บันเลง (ban-leeng) (abstract noun การบันเลง)

  1. Misspelling of บรรเลง (ban-leeng).