Jump to content

बन्दिनी

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /bən.d̪ɪ.niː/, [bɐ̃n̪.d̪ɪ.niː]

Noun

[edit]

बन्दिनी (bandinīf

  1. Alternative spelling of बंदिनी (bandinī)

Declension

[edit]

Sanskrit

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Indo-Iranian *bandī.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

बन्दिनी (bandinī) stemf (masculine बन्दिन्)

  1. prisoner (feminine)

Declension

[edit]
Feminine ī-stem declension of बन्दिनी (bandinī)
Singular Dual Plural
Nominative बन्दिनी
bandinī
बन्दिन्यौ / बन्दिनी¹
bandinyau / bandinī¹
बन्दिन्यः / बन्दिनीः¹
bandinyaḥ / bandinīḥ¹
Vocative बन्दिनि
bandini
बन्दिन्यौ / बन्दिनी¹
bandinyau / bandinī¹
बन्दिन्यः / बन्दिनीः¹
bandinyaḥ / bandinīḥ¹
Accusative बन्दिनीम्
bandinīm
बन्दिन्यौ / बन्दिनी¹
bandinyau / bandinī¹
बन्दिनीः
bandinīḥ
Instrumental बन्दिन्या
bandinyā
बन्दिनीभ्याम्
bandinībhyām
बन्दिनीभिः
bandinībhiḥ
Dative बन्दिन्यै
bandinyai
बन्दिनीभ्याम्
bandinībhyām
बन्दिनीभ्यः
bandinībhyaḥ
Ablative बन्दिन्याः / बन्दिन्यै²
bandinyāḥ / bandinyai²
बन्दिनीभ्याम्
bandinībhyām
बन्दिनीभ्यः
bandinībhyaḥ
Genitive बन्दिन्याः / बन्दिन्यै²
bandinyāḥ / bandinyai²
बन्दिन्योः
bandinyoḥ
बन्दिनीनाम्
bandinīnām
Locative बन्दिन्याम्
bandinyām
बन्दिन्योः
bandinyoḥ
बन्दिनीषु
bandinīṣu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas