पुत्र

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit पुत्र (putrá).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /pʊt̪.ɾᵊ/

Noun

[edit]

पुत्र (putram (feminine पुत्री, Urdu spelling پتر)

  1. (chiefly in compounds) a son, child

Declension

[edit]

Synonyms

[edit]

References

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

    From Proto-Indo-Iranian *putrás (son), from Proto-Indo-European *peh₂w- (small, little, few). Cognate with Avestan 𐬞𐬎𐬚𐬭𐬀 (puθra), Old Persian 𐎱𐎢𐏂 (p-u-ç /⁠puça⁠/, son), Ancient Greek παῖς (paîs, child, son), Latin puer (boy), Old English fēaw (whence English few).

    Pronunciation

    [edit]

    Noun

    [edit]

    पुत्र (putrá) stemm

    1. a son, child
      Synonyms: सूनु (sūnú), जात (jātá)
      • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 8.18.5:
        ते हि पु॒त्रासो॒ अदि॑तेर्वि॒दुर्द्वेषां॑सि॒ योत॑वे।
        अं॒होश्चि॑दुरु॒चक्र॑योऽने॒हस॑:॥
        té hí putrā́so áditervidúrdvéṣāṃsi yótave.
        aṃhóścidurucákrayoʼnehása:.
        For well these Sons of Aditi know to keep enmities aloof,
        Unrivalled, giving ample room, they save from woe.
    2. a species of small venomous animal
    3. (astrology) name of the fifth house

    Declension

    [edit]
    Masculine a-stem declension of पुत्र (putrá)
    Singular Dual Plural
    Nominative पुत्रः
    putráḥ
    पुत्रौ / पुत्रा¹
    putraú / putrā́¹
    पुत्राः / पुत्रासः¹
    putrā́ḥ / putrā́saḥ¹
    Vocative पुत्र
    pútra
    पुत्रौ / पुत्रा¹
    pútrau / pútrā¹
    पुत्राः / पुत्रासः¹
    pútrāḥ / pútrāsaḥ¹
    Accusative पुत्रम्
    putrám
    पुत्रौ / पुत्रा¹
    putraú / putrā́¹
    पुत्रान्
    putrā́n
    Instrumental पुत्रेण
    putréṇa
    पुत्राभ्याम्
    putrā́bhyām
    पुत्रैः / पुत्रेभिः¹
    putraíḥ / putrébhiḥ¹
    Dative पुत्राय
    putrā́ya
    पुत्राभ्याम्
    putrā́bhyām
    पुत्रेभ्यः
    putrébhyaḥ
    Ablative पुत्रात्
    putrā́t
    पुत्राभ्याम्
    putrā́bhyām
    पुत्रेभ्यः
    putrébhyaḥ
    Genitive पुत्रस्य
    putrásya
    पुत्रयोः
    putráyoḥ
    पुत्राणाम्
    putrā́ṇām
    Locative पुत्रे
    putré
    पुत्रयोः
    putráyoḥ
    पुत्रेषु
    putréṣu
    Notes
    • ¹Vedic

    Derived terms

    [edit]

    Descendants

    [edit]

    References

    [edit]

    Saraiki

    [edit]

    Alternative forms

    [edit]

    Noun

    [edit]

    पुत्र (putram (Multani 𑊛𑊂𑊖𑊢)[1]

    1. Devanagari script form of پُتْر (son)

    References

    [edit]
    1. ^ राणा प्रताप सिंह गन्नौरी [Rana Pratap Singh Ganauri] (2004) “पुत्र”, in मुलतानी-हिन्दी शब्दकोश (multānī-hindī śabdakoś) [Multani-Hindi Dictionary] (in Hindi), 1st edition, Panipat: शुचि साहित्य सदन (śuci sāhitya sadan), →OCLC, page 230, column 1.