From Wiktionary, the free dictionary
փլանել • (pʻlanel)
- infinitive of փլանիմ (pʻlanim)
o-type
|
|
singular (uncountable)
|
| nominative
|
փլանել (pʻlanel)
|
| genitive
|
փլանելոյ (pʻlaneloy)
|
| dative
|
փլանելոյ (pʻlaneloy)
|
| accusative
|
փլանել (pʻlanel)
|
| ablative
|
փլանելոյ (pʻlaneloy)
|
| instrumental
|
փլանելով (pʻlanelov)
|
| locative
|
փլանել (pʻlanel)
|
