υπηκοότητα

Greek

Etymology

υπήκοος (ypíkoos, “citizen, national”) +‎ -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”). First attested 1831.

Noun

υπηκοότητα • (ypikoótita) f (uncountable)

1. citizenship, nationality

Declension

Declension of υπηκοότητα

	singular
nominative	υπηκοότητα (ypikoótita)
genitive	υπηκοότητας (ypikoótitas)
accusative	υπηκοότητα (ypikoótita)
vocative	υπηκοότητα (ypikoótita)

Synonyms

• ιθαγένεια f (ithagéneia)

Further reading

• Ιθαγένεια on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el