στρογγύλιον

Ancient Greek

Etymology

From στρογγῠ́λος (strongŭ́los, “round; spherical”) +‎ -ῐον (-ĭon, nominative diminutive suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stroŋ.ɡy.lí.on/ → /stroɲ.ɟyˈli.on/ → /stroɲ.ɟiˈli.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stroŋ.ɡy.lí.on/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /stroŋ.ɡyˈli.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /stroɲ.ɟyˈli.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /stroɲ.ɟyˈli.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /stroɲ.ɟiˈli.on/

Noun

στρογγύλιον • (strongúlion) n (genitive στρογγύλιου); second declension

1. A round pot or flask; a strongylium or strongylion.

Declension

Second declension of τὸ στρογγύλιον; τοῦ στρογγυλίου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ στρογγύλιον tò strongúlion	τὼ στρογγυλίω tṑ strongulíō	τᾰ̀ στρογγύλιᾰ tằ strongúliă
Genitive	τοῦ στρογγυλίου toû strongulíou	τοῖν στρογγυλίοιν toîn strongulíoin	τῶν στρογγυλίων tôn strongulíōn
Dative	τῷ στρογγυλίῳ tôi strongulíōi	τοῖν στρογγυλίοιν toîn strongulíoin	τοῖς στρογγυλίοις toîs strongulíois
Accusative	τὸ στρογγύλιον tò strongúlion	τὼ στρογγυλίω tṑ strongulíō	τᾰ̀ στρογγύλιᾰ tằ strongúliă
Vocative	στρογγύλιον strongúlion	στρογγυλίω strongulíō	στρογγύλιᾰ strongúliă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Translingual: Strongylium