πολυτέλεια

Ancient Greek

Etymology

πολυ- (polu-) +‎ τέλειος (téleios) +‎ -εια (-eia)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /po.ly.té.leː.a/ → /po.lyˈte.li.a/ → /po.liˈte.li.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.ly.té.leː.a/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /po.lyˈte.li.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /po.lyˈte.li.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /po.lyˈte.li.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /po.liˈte.li.a/

Noun

πολῠτέλειᾰ • (polŭtéleiă) f (genitive πολῠτελείᾱς); first declension

1. extravagance, great expense
2. magnificence
3. costliness

Declension

First declension of ἡ πολῠτέλειᾰ; τῆς πολῠτελείᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ πολῠτέλειᾰ hē polŭtéleiă	τὼ πολῠτελείᾱ tṑ polŭteleíā	αἱ πολῠτέλειαι hai polŭtéleiai
Genitive	τῆς πολῠτελείᾱς tês polŭteleíās	τοῖν πολῠτελείαιν toîn polŭteleíain	τῶν πολῠτελειῶν tôn polŭteleiôn
Dative	τῇ πολῠτελείᾳ têi polŭteleíāi	τοῖν πολῠτελείαιν toîn polŭteleíain	ταῖς πολῠτελείαις taîs polŭteleíais
Accusative	τὴν πολῠτέλειᾰν tḕn polŭtéleiăn	τὼ πολῠτελείᾱ tṑ polŭteleíā	τᾱ̀ς πολῠτελείᾱς tā̀s polŭteleíās
Vocative	πολῠτέλειᾰ polŭtéleiă	πολῠτελείᾱ polŭteleíā	πολῠτέλειαι polŭtéleiai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: πολυτέλεια (polytéleia)

Further reading

• πολυτέλεια in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• πολυτέλεια, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “πολυτέλεια”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek πολυτέλεια (polutéleia, “wantonness, magnificence”), with semantic loan from French luxe.

Pronunciation

• IPA^(key): /po.liˈte.li.a/

Noun

πολυτέλεια • (polytéleia) f (plural πολυτέλειες)

1. luxury, indulgence

Conjugation

Declension of πολυτέλεια

	singular	plural
nominative	πολυτέλεια (polytéleia)	πολυτέλειες (polytéleies)
genitive	πολυτελείας (polyteleías) πολυτέλειας (polytéleias)	πολυτελειών (polyteleión)
accusative	πολυτέλεια (polytéleia)	πολυτέλειες (polytéleies)
vocative	πολυτέλεια (polytéleia)	πολυτέλειες (polytéleies)