κατάγειν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tá.ɡeːn/ → /kaˈta.ʝin/ → /kaˈta.ʝin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tá.ɡeːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈta.ɡin/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈta.ʝin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈta.ʝin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈta.ʝin/

Verb

κᾰτάγειν • (katágein)

1. present active infinitive of κατάγω (katágō)