επιμένω

See also: ἐπιμένω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐπιμένω (epiménō). By surface analysis, επι- (epi-) +‎ μένω (méno).

Pronunciation

• IPA^(key): /e.piˈme.no/
• Hyphenation: ε‧πι‧μέ‧νω

Verb

επιμένω • (epiméno) (past επέμεινα, passive —)

1. to insist
2. to persist

Conjugation

επιμένω   (active voice only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	επιμένω	επιμείνω
2 sg	επιμένεις	επιμείνεις
3 sg	επιμένει	επιμείνει
1 pl	επιμένουμε, [‑ομε]	επιμείνουμε, [‑ομε]
2 pl	επιμένετε	επιμείνετε
3 pl	επιμένουν(ε)	επιμείνουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	επέμενα	επέμεινα
2 sg	επέμενες	επέμεινες
3 sg	επέμενε	επέμεινε
1 pl	επιμέναμε	επιμείναμε
2 pl	επιμένατε	επιμείνατε
3 pl	επέμεναν, επιμέναν(ε)	επέμειναν, επιμείναν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα επιμένω ➤	θα επιμείνω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα επιμένεις, …	θα επιμείνεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … επιμείνει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … επιμείνει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … επιμείνει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	[επίμενε]	επίμεινε
2 pl	επιμένετε	επιμείνετε
Other forms
Active present participle ➤	declinable: {επιμένων, επιμένουσα, επιμένον} indeclinable: επιμένοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας επιμείνει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	επιμείνει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• επιμένων (epiménon, “persistent”, ancient participle)
• επιμονή f (epimoní, “persistence”)
• επίμονος (epímonos, “persistent”)
• and see: μένω (méno, “I stay”)