επιβλαβής

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐπιβλαβής (epiblabḗs).

Pronunciation

• IPA^(key): /epivlaˈvis/
• Hyphenation: ε‧πι‧βλα‧βής

Adjective

επιβλαβής • (epivlavís) m (feminine επιβλαβής, neuter επιβλαβές)

1. harmful

   Synonyms: επιζήμιος (epizímios), βλαβερός (vlaverós), βλαπτικός (vlaptikós)

   Antonym: επωφελής (epofelís)

Declension

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	επιβλαβής (epivlavís)	επιβλαβής (epivlavís)	επιβλαβές (epivlavés)		επιβλαβείς (epivlaveís)	επιβλαβείς (epivlaveís)	επιβλαβή (epivlaví)
genitive	επιβλαβούς (epivlavoús) επιβλαβή (epivlaví)	επιβλαβούς (epivlavoús)	επιβλαβούς (epivlavoús)		επιβλαβών (epivlavón)	επιβλαβών (epivlavón)	επιβλαβών (epivlavón)
accusative	επιβλαβή (epivlaví)	επιβλαβή (epivlaví)	επιβλαβές (epivlavés)		επιβλαβείς (epivlaveís)	επιβλαβείς (epivlaveís)	επιβλαβή (epivlaví)
vocative	επιβλαβή (epivlaví) επιβλαβής (epivlavís)	επιβλαβής (epivlavís)	επιβλαβές (epivlavés)		επιβλαβείς (epivlaveís)	επιβλαβείς (epivlaveís)	επιβλαβή (epivlaví)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επιβλαβής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επιβλαβής, etc.)

Related terms

• βλάβη f (vlávi, “damage”)
• επιβλαβώς (epivlavós, adverb)

• and see: βλάπτω (vlápto, “I harm”)