επαμφοτερίζω

See also: ἐπαμφοτερίζω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐπαμφοτερίζω, from ἐπι- (epi-, “upon, on”) + ἀμφότερος (amphóteros, “both”) + -ίζω (-ízō).

Pronunciation

• IPA^(key): /e.paɱ.fo.teˈɾi.zo/
• Hyphenation: ε‧παμ‧φο‧τε‧ρί‧ζω

Verb

επαμφοτερίζω • (epamfoterízo) (imperfect επαμφοτέριζα) found only in the imperfective tenses

1. to vacillate, waver (change opinions frequently)

   Η επαμφοτερίζουσα στάση της κυβέρνησης.

   I epamfoterízousa stási tis kyvérnisis.

   The wavering government stance.

Conjugation

επαμφοτερίζω   (active forms only imperfective)

	Active voice ➤   —   Imperfective aspect ➤
Indicative mood ➤	Present ➤	Imperfect ➤	Future ➤
1 sg	επαμφοτερίζω	επαμφοτέριζα	θα επαμφοτερίζω
2 sg	επαμφοτερίζεις	επαμφοτέριζες	θα επαμφοτερίζεις
3 sg	επαμφοτερίζει	επαμφοτέριζε	θα επαμφοτερίζει
1 pl	επαμφοτερίζουμε, [‑ομε]	επαμφοτερίζαμε	θα επαμφοτερίζουμε, [‑ομε]
2 pl	επαμφοτερίζετε	επαμφοτερίζατε	θα επαμφοτερίζετε
3 pl	επαμφοτερίζουν(ε)	επαμφοτέριζαν, επαμφοτερίζαν(ε)	θα επαμφοτερίζουν(ε)
Subjunctive mood ➤	Formed using present tense from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	2 sg	2 pl
Imperfective aspect	επαμφοτέριζε	επαμφοτερίζετε
Other forms	Present participle ➤
	{επαμφοτερίζων, επαμφοτερίζουσα, επαμφοτερίζον} επαμφοτερίζοντας ➤
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• επαμφοτερίζων (epamfoterízon, participle)