βαινόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bai̯.nó.me.nos/ → /βɛˈno.me.nos/ → /veˈno.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /bai̯.nó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bɛˈno.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βɛˈno.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /veˈno.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /veˈno.me.nos/

Participle

βαινόμενος • (bainómenos) m (feminine βαινομένη, neuter βαινόμενον); first/third declension

1. present mediopassive participle of βαίνω (baínō)

Inflection

First and second declension of βαινόμενος; βαινομένη; βαινόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		βαινόμενος bainómenos	βαινομένη bainoménē	βαινόμενον bainómenon		βαινομένω bainoménō	βαινομένᾱ bainoménā	βαινομένω bainoménō		βαινόμενοι bainómenoi	βαινόμεναι bainómenai	βαινόμενᾰ bainómena
Genitive		βαινομένου bainoménou	βαινομένης bainoménēs	βαινομένου bainoménou		βαινομένοιν bainoménoin	βαινομέναιν bainoménain	βαινομένοιν bainoménoin		βαινομένων bainoménōn	βαινομένων bainoménōn	βαινομένων bainoménōn
Dative		βαινομένῳ bainoménōi	βαινομένῃ bainoménēi	βαινομένῳ bainoménōi		βαινομένοιν bainoménoin	βαινομέναιν bainoménain	βαινομένοιν bainoménoin		βαινομένοις bainoménois	βαινομέναις bainoménais	βαινομένοις bainoménois
Accusative		βαινόμενον bainómenon	βαινομένην bainoménēn	βαινόμενον bainómenon		βαινομένω bainoménō	βαινομένᾱ bainoménā	βαινομένω bainoménō		βαινομένους bainoménous	βαινομένᾱς bainoménās	βαινόμενᾰ bainómena
Vocative		βαινόμενε bainómene	βαινομένη bainoménē	βαινόμενον bainómenon		βαινομένω bainoménō	βαινομένᾱ bainoménā	βαινομένω bainoménō		βαινόμενοι bainómenoi	βαινόμεναι bainómenai	βαινόμενᾰ bainómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		βαινομένως bainoménōs				βαινομενώτερος bainomenṓteros				βαινομενώτᾰτος bainomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.