αρειανός

Greek

Etymology 1

From Ancient Greek Άρης (Árēs, “Mars”)

Adjective

αρειανός • (areianós) m (feminine αρειανή, neuter αρειανό)

1. (astronomy) Martian (relating to Mars)

   Synonym: άρειος (áreios)

   Coordinate term: (the Roman god Mars) Μαρς (Mars)

Declension

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αρειανός (areianós)	αρειανή (areianí)	αρειανό (areianó)		αρειανοί (areianoí)	αρειανές (areianés)	αρειανά (areianá)
genitive	αρειανού (areianoú)	αρειανής (areianís)	αρειανού (areianoú)		αρειανών (areianón)	αρειανών (areianón)	αρειανών (areianón)
accusative	αρειανό (areianó)	αρειανή (areianí)	αρειανό (areianó)		αρειανούς (areianoús)	αρειανές (areianés)	αρειανά (areianá)
vocative	αρειανέ (areiané)	αρειανή (areianí)	αρειανό (areianó)		αρειανοί (areianoí)	αρειανές (areianés)	αρειανά (areianá)

Related terms

• αρειμάνιος (areimánios, “bellicose”, adjective)
• άρειος (áreios, “Martian”, adjective)

Noun

αρειανός • (areianós) m (plural αρειανοί)

1. (fiction) Martian (being from Mars)

Declension

	singular	plural
nominative	αρειανός (areianós)	αρειανοί (areianoí)
genitive	αρειανού (areianoú)	αρειανών (areianón)
accusative	αρειανό (areianó)	αρειανούς (areianoús)
vocative	αρειανέ (areiané)	αρειανοί (areianoí)

Further reading

• Άρης (πλανήτης) on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
• αρειανός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Etymology 2

From Ancient Greek Άρειος (Áreios, “Arius”)

Noun

αρειανός • (areianós) m (plural αρειανοί)

1. (religion) Arian, a follower of Arius

Declension

see above

Further reading

• αρειανός on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
• αρειανός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language